Bruylofts-kost

Bestaande in verscheyden zedighe en boertighe echts-gezangen, drink-liedjens, raadselen, rondeelen, lever-rijmpjens, en andere snakerijtjens, voor d'Aemsteldamsche jeughd opgeschaft

[p. 85]

Huwlix-strik.

Toon: En fin l' Amour est mon vainqneur, &c.

DIe 't wakkre bietje wel beziet,
Wat vind hy al vermaak?
't Heeft geen verdriet:
Maar vind een lekkre smaak
In loof in bloemen en in kruid;
Ja 't zuigt' er honing uit:
Van sure beesen
Kan 't zoetheid leesen
Die het by zich sluit.

Wanneer een stoute hand dien schat

Wil rooven, hy grijpt mis;
Al ist gevat
Het laat 'er niet: maar 't is
Geheel verwoed, en steekt terstond
Een pynelikke wond.

[p. 86]

 

Laat men 't in vreeden

 

't Spuwt zoetigheden

 

Self uit zijne mond.

 

Hier siet men 't maagdlik weesen in,

 

En wat de min kan doen:

 

Want het begin

 

Kan druk of vreugde voen;

 

Begint men hart zoo valt het quaat:

 

Heur zoete honingraad

 

Geeft sy niet over Hoe seer den rover

 

Met list daar om gaat.

 

Maar zoo m'een maagd lief koost en streelt,

 

Strax is men buiten druk:

 

Want vruntschap teelt

 

Dan 't aller grootst geluk.

 

Zy geeft van zelver mond en hand.

 

Naar dienz' in minne brand.

 

Dus kunt gy winnen

 

Daar 't hart, van binnen,

[p. 87]

 

Zeer naar watertandt.

 

Men ziet de proef ree aan Marye;

 

Wijl z' in 'er Bruygom leeft,

 

En, als een bye,

 

Hem niet dan honing geeft;

 

En wil, al 't geen hy wil, nu niee,

 

Des weet m' 'er van geen wee.

 

Hier zijn veel smaken,

 

En veel vermaken

 

Van lievende vree.

Koom liefje, laten wy die Leever 't zamen deelen,
Want ik wil met jou wel een hallef uurtje Syme de liever de laverde bok speelen.

Ik moet de lever mee in 't ouwe zoutvat dopen.
Wat heeft de duivedief al klauwen afgelopen,
En nu 't al om koomt is hy wonder wel gepaait
Met een ghemeen stuk land daar alle man op saait.