Psalmen, lof-sangen, ende geestelike liedekens

[p. 252]

De geloovige stelt hem selven stervende, ende hakende na Christum, ende de saligheyt.

Op de wijse; Onse Veder in Hemel-rijk. Of; Psalm 117. Ghy Heydenen, looft t'saem den Heer. Of; wann ich in angst und nothen bin. Of; Iesus Christus wabr Gottes Sohn.	Dese zijn J.C. Scaligers versen, welke Johannes Hoornbeek in syne Euthanasia, om hare uytnementheits wille, ook verhaelt; ende ik alhier hebbe vertaelt.
VErhuyst, ô mijne ziele, doch!	O anima, emigra!
Daer Christus sterft, wat schrikt ghy noch?	Christo moriête quid horres?
Het leven sterven wild' aen 't hout,	Vita mori in ligno voluit,
Dat ghy niet eeuwigh sterven soudt.	ne morte perires.
De doot quam van het hout wel-eer,	Arbore mors venit,
Maer van het hout het leven weer.	sed ab arbore vita redépta est.
D' een Adam 't leven weder geeft,	Alter Adam reddit vitam,
Dat d' ander eerst verloren heeft.	quam perdidit alter.
O Christe Godt, uw doot wat sal	Christe Deus, tua mors
Die konnen niet verdienen al?	quid non quest illa mereri?
T'sa, met u sal ik sterven nu,	En, tecum moriar,
End opstaen uyt de doot met u.	tecumq; ex morte resurgam.
Verhuyst, ô mijne ziel, wel-aen!	O anima, emigra!
Ik sie den Hemel opgedaen,	caelos contemplor apertos,
En Christum met syn hant gelijk	Et Christum dextrâ
Ons roepend' in syn Koninkrijk.	nos ad sua regna vocantem.
Gaet, haest, gelukkigh u voord-strekt,	I, propera, i felix,
Volght hem die tot een beter trekt.	sequere ad meliora trahenté.
Vreest niet, als Godt gaet mede maer,	Ne trepida, comitante Deo,
Veracht dan allerley gevaer.	contemne pericla.
Een schaepken bleet, syn stem gewis	Balat ovis, vox
U, soetste Jesu, kenbaer is.	nota tibi, dulcissime Jesu.
Een schaepken bleet, een schaepken sluymt,	Balat ovis, dormitat ovis,
O goede herder 't niet versuymt.	bone pastor adesto.
Doet op uw schoot, end open-spreydt	Pande sinus, aperique
Den schaep-stal uwer goedigheyt.	tuae bonitatis ovile.
Ik sterv' tot Christi lof en eer,	Laudibus immoriar Christi
En sal niet sterven immermeer.	nunquam moriturus.

[p. 253]

Met Christo sterv' ik, en daer na	Cum Christo morior,
Ik met hem uyt den doot opsta.	cú Christo ex morte resurgo.

Op den selven sin.

Men kan dit singen na de Musijke, en verscheidene Sangh-wijsen, gestelt op onse Gesangh; Komt, laet ons met den Herders gaen, Fol. 186.	Dese zijn de versen van Wolfgangus Musculus, welke hy weinige maenden voor syn doot selve gemaekt heeft, om alsoo syne bereytwilligheyt ter door, en geloove te kennen te geven.
MY is geen leven over meer,	Nil superest vitae,
De koud' omvangt mijn herte seer:	frigus praecordia captat:
Maer ghy, ô Christe, dié voor my	Sed tu, Christe, mihi
Zijt 't eeuwigh leven, blijft my by.	vita perennis ades.
Mijn ziel, wat beeft ghy soo ont-rust,	Quid trepidas anima,
Die gaen sult tot de plaets der rust?	ad sedes abitura quietis?
Siet, tot uw leydsman is by u	En, tibi ductor adest
Dees' uwen Engel selve nu.	Angelus ille tuus.
Dit arm elendigh huys verlaet,	Linque domum hanc miseram,
Het gheen nu valt na Godes raet,	nunc in sua fata ruentem,
Het welk u Godts getrouwe hant	Quam tibi fida Dei dextera
Sal selfs herstellen naderhant.	restituet.
Ghy hebt gefondight; 'k weet, 't is waer;	Peccasti; scio;
Maer Christus syn geloov'ge schaer	sed Christus credentibus inse
Uyt - suyvert en te niete doet	Peceata expurgat
All hare sonden door syn bloet.	sanguine cuncta suo.
De doot is schrik'lik; ik beken 't:	Horribilis mors est; fateor:
Maer 't leven is daer dicht omtrent,	sed proxima vita est,
Tot 't welk de sekere genaed	Ad quam te Christi
Van Christus u nu roept en laed.	gratia certa vocat.
Siet, Christus is by u in noot,	Praesto est
Die over Satan, sond', en doot,	de Satana, peccato, & morte triumphans
Door syn verwinningh triumpheert:	Christus;
Tot hem dan blyd' en wakker keert.	ad húc igiturlaeta alacrisq; nigra.