Gezangen van Heilige en Godtvruchtige stoffe

Vande vier uyttersten des menschen.

Stem: Psalm 91. Die in Godes bewaring sterk.
Of: Wat roemt gy trotse dwingeland.
Of: In Christi liefd' is vreugd en rust. Aldus.

IN al uw' doen wilt met beleyd
Uw' uytterste betragten,
Soo sult gy inder eeuwigheyd
U voor de sonden wagten.
Denk aen de dood, aen 't laetst' gerigt,

[p. 367]

En aen de pijn der Hellen,
Slaet op den Hemel uw' gesicht,
Geen sond' sal u versellen. Denk

2. Want hoe sal yemant uyt de sond
Ooyt vreugt of lust verwerven,
Die denkt, dat hy in korter stond
Daer na sal moeten sterven,
En van sijn lusten scheyden af
Voortaen ten eeuw'gen dagen;
En hoe men hem in 't duyster graf
Heel walg'lik weg sal dragen?

3. Wie sal doch reek'nen immermeer
Uyt een'ge sonde voordeel,
Die regt begrijpt, hoe dat de Heer ⁺
Sal komen eens ten oordeel,
Die al wat hier bedekt geschiet,
In 't openbaer sal toonen,
En dan in 't alderminste niet ⁺
Den schuldigen verschonen?

4. Ook moet verschrokken zijn voorwaer ⁺
De sondaer in sijn leven,
Ja selfs den grootsten huychelaer
Wert aengetast met beven,
Als hy gedenkt aen 't helsche vier:
Sy seggen heel verslagen,
Wie isser die kan woonen hier
En d'eeuw'gen gloet verdragen?

5. Die eynd'lik 's Hemels eeuw'ge vreugt
Nooit stelt uyt sijne sinnen,

+ 1 Cor. 4. 5.

+ Exod. 34. 7.

+ Jes. 33: 14.

[p. 368]

 

Sal nooit in sonden zijn verheugt,

 

Maer Godt alleen beminnen:

 

Ja wie souw niet tot heyligheit

 

Van herten sich begeven;

 

Wanneer hy tot een loon verbeyd

 

Het eeuwig salig leven?

 

 

 

6. In al uw' doen wilt met beleyd

 

Uw uytterste betrachten,

 

Soo sult gy in der eeuwigheit

 

U voor de sonde wachten.

 

Denkt aen de doot, aen 't laetst gericht,

 

En aen de pijn der hellen,

 

Slaet op den Hemel uw gesicht,

 

Geen sond' sal u versellen.