Gezangen van Heilige en Godtvruchtige stoffe

Datmen alle rampen geduldig uytsta, op hoope der eeuwige Heerlijkheid.

Stem: Psalm 127. Soo God niet selfs dat huys opregt.
Of: Onse Vader in Hemelrijk.
Of: O Vader! die ons d'eere doet. Aldus.

HEb doch, o mensch, geen tegenheid
In uwen swaeren arrebeid, ⁺
Die gy neemt aen om Christi wil,
Maer houd u lijdsaem ende stil:
En zijt getrouw tot dat gy sterft, ⁺
En van hem 's leevens kroon verwerft.

+ Apoc. 2: 2, 3

+ Ibid. v. 20.

[p. 324]

 

2. Laet sijn beloft' u altijt zijn

 

Een sterkt' en troost in druk en pijn;

 

⁺

 

Want hy het uyt genaden al

 

In overvloed vergelden sal

 

Al wat gy voor hem doet en lijd;

 

⁺

 

Ja hy komt haest, dies weest verblijd.

 

 

 

3. Al uwe swarigheit en schrik

 

⁺

 

Verdwijnt dan in een oogenblik,

 

Na dees' verdrukkinge soo licht

 

Komt 't eeuwig heerlikheits gewicht.

 

Het is maer kort, hoe lang het zy,

 

Wat eens gaet metter tijt voorby.

 

 

 

4. Vaertvoort dan, en met neerstigheit

 

⁺

 

In sijnen Wijngaert arrebeit:

 

Draegt hier de hitte van den dag

 

Met suchten, weenen en geklag;

 

⁺

 

Een goeden avond sal het weer

 

Versoeten al na uw begeer.

 

 

 

⁺

 

5. Versaekt u selfs neemt op uw kruys,

 

Volgt Christum onder veel gedruys,

 

⁺

 

Door d'enge poort langs 't naeuwe padt,

 

Tot in sijn eeuw'ge vreden-stadt,

 

Daer niet en is het minst gewach

 

Van moeit, gekrijt of rouw-geklach.

 

 

 

6. O! had gy eens gesien, hoe schoon

 

't Kruys-dragend heir daer, voor sijn throon

 

Van vreugt en blijdschap zege-praelt,

 

En van Gods gunste werd bestraelt;

 

Gy soud niet wesen soo bevreest,

 

Maer u verheugen in den geest.

 

 

 

7. Gy soud dan seggen in der haest:

 

Wat sal my maken soo verbaest?

 

⁺

 

Hoe lang, hoe veel, hoe swaer men lijd

 

In dese tegenwoord'gen tijt,

 

't Is te weerderen niet met al

 

By d'heerlikheit die komen sal.

+ Rom. 6: 23.
Rom. 2: 6, 7, 20.

+ Apoc. 22: 12, 20.

+ 2 Cor. 4: 17.

+ Matth 20: 1. 12.

+ Ibid. v. 8.

+ Luc. 9: 23.

+ Matth. 7: 13. 14.
Apoc. 21: 2, 4.

+ Rom. 8: 18.

[p. 325]

 

8. Gy soud voorwaer tot deser stont

 

U selfs verned'ren tot den gront,

 

En liever zijn geworpen neer,

 

Als over andren Opper-heer:

 

Wat nu is tegen uwen sin,

 

Dat soud gy houden voor gewin.

 

 

 

9. Soo acht dan nu voortaen de smaet ⁺

 

Om Christi wil uw eer en staet,

 

En meerder rijkdom ende schat

 

Als ooit het rijk Egypten had:

 

Siend' op den loon die God vergelt

 

En uyt genaed heeft voor gestelt.

 

 

 

10. O Heere, schrijft my dit in 't hert,

 

Op dat ik midden in mijn smert

 

Daer mede my verheugen mach,

 

En wachten op dees' blijden dach.

 

Komt haest, mijn God, en maekt een end

 

Van deese dagen vol elend.

+ Heb. 11. 26.