Gezangen van Heilige en Godtvruchtige stoffe
(1687)–Willem Sluiter–
AuteursrechtvrijLof - en Beede - Zang, als men van de reys gelukkig weer thuys gekomen is.
Stem: Psalm 138. Ik dank u Heer uyt 's herten grond
| |
[pagina 257]
| |
Gy zijt mijn Godt, die my behout,
Selfs van den buyk van mijne Moeder.
3. Nu dank' ik u, met mond en moed,
Dat dees' mijn reys, door uw geleide,
Genoten heeft soo goede spoed,
Van d'uur, dat ik van hier eerst scheide.
4. Ik trok, in uwe Naem, maer heen,
En weer en wint was my voort mede.
Die u geselschap heeft alleen, Ga naar voetnoot+
Mijn Godt, hoe wel is hy te vrede!
5. Uw weldaen, daer gy, op mijn reis,
My over-al mee quaemt versellen,
Zijn veel, en boven mijn gepeis: Ga naar voetnoot+
Men kans' in order niet vertellen.
6. 'k Was altijt frisch en wel te pas,
Van d'eene plaets en stadt tot d'ander,
Waer dat ik was, of quam, daer was
Uw liefde mijn banier en stander. Ga naar voetnoot+
7. Gy waert alsins mijn raet en daet,
En hielt uw oog op my geslagen. Ga naar voetnoot+
Waer ooit uw Dienstknegt gaet of staet, Ga naar voetnoot+
Daer leit gy hem na uw behagen.
8. Uw Engleschaer, door uw bevel,
Heeft my bewaert, in all' mijn wegen;
Haer handen droegen wy soo wel,
Mijn voeten stieten nergens tegen.
9. Gy liet my by de menschen t'saem,
Het zy bekend' of onbekende,
Ook welkom zijn en aengenaem,
Soo dat elks gunst sich tot my wende.
10. Mijn saken hebt gy my beschikt. Ga naar voetnoot+
Ik hebbe, door uw hulp, bekomen
Het geen waer op ik hadd' gemikt.
Het goed' onthout gy nooit den vromen. Ga naar voetnoot+
| |
[pagina 258]
| |
11. Vergeef het my, indien mijn oog
Sich ooit te vry en breet ging weiden
Op eenig ydelheits vertoog,
Bequaem om 't hert van u te leiden.
12. Mijn Godt, al vleit des werelts glans,
Terwijls' ons blinkt soo sterk in d'oogen,
Soo is mijn hert tot u nochtans,
Soo haest ik ben bedaert, getogen.
13. Ik dank' u hert'lik, dat ik nu,
In vred' en rust weer ben by 't mijne.
Ik ben hier wel-vernoegt met u,
En laet een weerelts kint het sijne.
14. Uw lieflikheit zy over my.
Bevestigt mijner handen werken,
Ja al mijn doen bevestigt gy,
En laet uw zegen daer in merken.
15. Verselt ook, en vergelt met goed
Die goede vrienden, uit genade,
Die my, uit een opregt gemoed,
Soo soet onthaelden vroeg en spade.
16. Ter plaets van onse vreemd'lingschap,
Laet ons uw stok en staf geleiden,
Tot dat wy doen een blijde stap,
By u, daer 't nooit weer gaet aen 't scheiden.
17. O Jesu, ware deur en poort,
O een'ge waerhiet, weg en leven,
Geleid ons, door uw Geest en woordt,
Om van uw padt nooit af te sweven.
18. Terwijl wy hier zijn op de reis,
En laet ons niet in d'herberg dralen,
Maer met een graeg en staeg gepeis,
Na d'eeuwige verblijf-plaets talen.
|
|
