Gezangen van Heilige en Godtvruchtige stoffe
(1687)–Willem Sluiter–
Auteursrechtvrij
[pagina 226]
| |
W. Sluiters
| |
[pagina 227]
| |
 En daer toe trou geacht hebt.
Ach Heere! siet! ik ben een man Ga naar voetnoot+
Die van my selfs niet spreeken kan;
'k Ben jong en on-aensienlijk:
Maer zijt gy met my, die my sont,
En geeft uw' woorden in mijn mont.
Sulks is op 't hoogst my dienlijk.
2. Laet my in waerheit, niet in schijn, Ga naar voetnoot+
Uw' goed' en trouwe dienaer zijn,
O eenig Opper-Herder,
Neem op uw' swakke Dienaer acht,
Geley hem door uw' sterke kracht,
Van dag tot dag alverder.
Geef, dat ik altijt neerstig waek; Ga naar voetnoot+
De kudde weyde met vermaek,
Niet als daer toe gedwongen,
Noch ook om gelt of vuyl gewin,
Maer met vol-veerd'ge moed en sin
Door uwe min gedrongen. Ga naar voetnoot+
| |
[pagina 228]
| |
3. O God! mijn herte beeft en trilt,
Wanneer ik denk, hoe dat gy wilt
Af eysschen van mijn handen
's Godloosen bloed, indien ik niet
Hem trouw'lijk waerschou, voor 't verdriet.
Dies doet mijn yver handen.
En, mits ik soo niet spreeken kan,
Dat yder neem mijn woorden an,
Maer veel in 't quaet verstijven,
Het geen my seer aen 't herte doet,
Soo laet my rein zijn van haer bloet,
Dat op haer hooft moet blijven.
4. Uw' woort dat zy my t'allerstont
Soo soet als honig in de mont,
Mijns herten vreugt van binnen:
Een licht en lampe voor mijn pat,
Mijn rijkdom, en mijn hoogste schat,
De Lust Hof van mijn sinnen.
Trek doch mijn herte meer en meer
Van d'aerd' en aerdse dingen, Heer,
Van ydelheits betragting:
Mijn wens zy dat ik leef' en soek
Met yver in uw' heilig boek
En dat wel neem in agting.
5. Wek gy my, Heer, dat ik met vlijt
Uyt-koope, den bequaemen tijt,
En boose luyheit schuwe.
Soo dat my, sonder nut of vrugt,
Ook noit een dag of uur ont-vlugt.
Houd my aen 't werk in 't uwe
Op dat ik y'vrig weesen mag
Om op te wekken dag by dag
De gaeve my gegeven,
Door bidden, leesen met beleit,
Door mijns beroeps getrouwigheit,
En regt Gods-dienstig leeven.
| |
[pagina 229]
| |
6. Geef dat ik alles vaeren laet
Wat mijn beroep niet aen en gaet
Om u wel te behagen, Ga naar voetnoot+
Die my tot uwen dienst alleen
Hebt aengenomen. Aen dit een
Is swaer genoeg te draegen. Ga naar voetnoot+
Dat my geen aerdse sorg beswaer,
Geneer my van mijn klijntje maer,
Met goet en soet genoegen. Ga naar margenoot+
Bewaer my doch van veel beslach,
Op dat ik, (sonder omsien) mach
In uwen akker-ploegen.
7. Mijn God, het zy mijn hert en sin,
Dat ik voor u slegts zielen win; Ga naar voetnoot+
Soo win ik eerst veel over.
Ik ben, o Heer! doch uw' Levijt, Ga naar voetnoot+
Wiens erf en deel gy selve zijt,
Is hier mijn deel schoon pover.
'k Blijv' in mijn werk, en perk, en stee: Ga naar voetnoot+
Werk gy alleen soo krachtig mee
Dat alles wel te pas kom;
Want hy die plant, en is doch niet, Ga naar voetnoot+
Noch hy die nat-maekt, noch begiet,
Maer gy die geeft den wasdom.
8. Mijn al te kleine kragt weet gy, Ga naar voetnoot+
Dies geef een open-deur voor my,
Die niemant weet te sluiten.
Soo gy maer door mijn dienst uw' woort Ga naar voetnoot+
Helpt spoedig en voorspoedig voort,
Wie sal den loop dan stuiten? Ga naar voetnoot+
Gy kond ook mijn gering talent,
Dat in uw' Naem werd aengewent,
Soo wel als 't groote zeeg'nen.
Laet uw' genoegsaem hulp en kragt, Ga naar voetnoot+
Die meest in swakheit werd volbragt,
Alleenlijk my bejeeg'nen.
| |
[pagina 230]
| |
9. Mijn een'ge by-stant, staet my by,
Dat ik der kudden voorbeeld zy,
In 't woord, geloove, wandel,
In liefd', in yver door den Geest
In reinigheit. Laet u op 't meest
Behaegen al mijn handel.
Verciert mijn ziel met lijdsaemheit,
Om tot het kruys te zijn bereit,
Dat ik om u moet draegen;
Om t' op te neemen dag by dag,
Soo dat ik daerom nimmer mag
In mijnen dienst vertraegen.
10. Geef dat ik doch niet twist of stry,
Maer vriendlijk tegen alle zy,
Soo dat ik kan verdraegen
De quaede die my tegen staen,
Of gyse beter mogt beraen,
En na uw' wel-behaegen
(Al zijnse nu in 't quaet verknogt)
Haer noch bekeering geeven mogt
En zij ont-waeken konden
Uyt Satans loose strik en lijn,
Waer inse (na zijn wille,) zijn
Gevangen en gebonden.
11. Geef uw' gemeint', o Heer! die gy
Soo dier bevoolen hebt aen my,
Na ziel en lijf uw' zeegen.
Dat doch uw' woord haer ziel door-kerf,
Op dat elks vrucht zy hondert-werf;
Geleitse op uw' weegen.
Breng d'afgedwaelde weer te recht,
Verquikse die den noot aenvecht,
Geneert en spijst den Armen;
Hou alsins Wees' en Weduw staend',
Wist-af, de jammerlijk betraend',
En troost, die troost'loos karmen.
| |
[pagina 231]
| |
12. Al die door wreevel, nijd of strijt, Ga naar voetnoot+
My quellen, schelt haer sonden quijt,
En overtuigt haer herten,
Ja buigtse tot een beter sin,
Tot ongeveinsde liefd' en min,
In plaes van quaede perten.
Maer die my goed-doen immermeer.
Vergelt gy dien doch rijklijk weer
O hert-bron der genaeden.
Laet uw' gemeinte breed en wijt,
Een hert en ziele zijn altijt, Ga naar voetnoot+
En d'een noit d'ander schaeden.
13. Gelijk ik haerer in 't gemeen Ga naar voetnoot+
Altijt gedenk' in mijn gebeen,
Soo geeft, dat elk ook weder
In 't bidden met en voor my stry': Ga naar voetnoot+
Soo vloey' uw' zeegen over my
En mijnen dienst sterk neder.
Dat my geen blijschap soo bekoor, Ga naar voetnoot+
Als deese, dat ik sie en hoor,
Dat mijn beminde kind'ren
Gaen in uw' waerheit dag by dag, Ga naar voetnoot+
Waer door uw' Rijk aen wassen mag,
En Satans Rijk vermind'ren.
14. O Christe! laet my t'geener tijt
U prediken door twist of nijt, Ga naar voetnoot+
Misgunnend' ymants eere,
Maer laet my door goedwilligheit
Uw' eer en 's menschen saligheit Ga naar voetnoot+
Bevord'ren met mijn leere.
Zijt gy het eenig oogemerk
Van alles wat ik spreek', of werk', Ga naar voetnoot+
Of dicht', of sticht', of schrijve.
Maek slechts uw' Naeme door my groot, Ga naar voetnoot+
Het zy door leeven, 't zy door doot,
Waer dat ik ben of blijve.
| |
[pagina 232]
| |
15. Maek, dat ik door soo sterke wacht
Der schapen zielen neem in acht,
Dat ik bereit mach weesen,
Tot aller tijt al even seer,
Om reekenschap te geven, Heer,
Vrymoedig sonder vreesen.
Op dat ik eyndelik de kroon
Der heerlikheit behael tot loon,
Als gy sult zijn verscheenen,
O aller Herd'ren eenig hooft:
Want wat gy uyt genae belooft,
Sult gy ons ook verleenen.
16. Ey, laet dat soet en troost'lik woort
Van my doch werden aengehoort,
En ook mijn vonnis vellen:
Wel, gy getrouw' en goede knecht,
Gy waert voor my in 't klein' oprecht,
'k Sal over veel u stellen:
Gaet in nu, in uws Heeren vreugt.
Hoe sal ik juychen van geneugt,
Wanneer dit woort sal komen!
Dit is de vreugt en blijschap, Heer,
Die van uw Dienaers nimmermeer
Sal worden wech-genomen.
Geeft my dit doch altesamen,
Amen, Heere Jesu, Amen.
|
|
