Gezangen van Heilige en Godtvruchtige stoffe
(1687)–Willem Sluiter–
Auteursrechtvrij
[pagina 217]
| |
 Van wien is elk volmaekte gift;
Siet hoe ik voor uw' aenschijn nader
Uyt mijnes herten volle drift.
2. 'k Hebb' in my selfs niet dan elend; Ga naar voetnoot+
't Beginsel, 't midden, en het end
Mijns heils is alles in uw handen.
Soo gy my niet en had bewaert,
Ik waer al lang in Satans tanden,
Maer uwe liefd' heeft my gespaert.
3. Mijn Godt, behoet my doch voortaen,
Geleit my op een effen baen, Ga naar voetnoot+
Stelt op een rots-steen mijne voeten.
Staet gy my by, o sterke Helt,
Soo sal mijn vyand wijken moeten,
En haest ter neder sijn gevelt. Ga naar voetnoot+
4. Geeft dat ik strij den goeden strijt, Ga naar voetnoot+
't Geloov' behoude t'aller tijt,
Dat Christus my na desen leven
De kroone der Regtveerdigheit
Tot een genad'ge prijs mag geven,
Die al voor my is weg geleit.
5. Verleent my vreede des gemoets Ga naar voetnoot+
Wascht in de suyv're bron des bloets
Mijns Heylands my van al mijn sonden:
Laet my met 't cierlikke gewaet
Des heils bekleet zijn en omwonden,
Dat alle glans te boven gaet.
| |
[pagina 218]
| |
6. Schrijft in mijn hert de sekerheit
Van mijner zielen saligheit:
Doet my mijn Heylands liefde smaken,
En 's Heil'gen Geestes troost en vreugt,
Die boven al des weerelts saken
Inwendig mijn gemoed verheugt.
7. Verleent my krachten, dat ik mag
De sond af-sterven dag by dag,
En tot een heilig nieuwe leven,
Dat voor u wel-behaeglik zy,
My langs hoe meerder mag begeven:
O Godt, schept een rein herte my.
8. Geeft, dat ik altijt met vermaek
En lust in mijn beroeping waek,
Laet al mijn werken soo gedyen,
Dat ik voor alle dingen kan
Voor u 't geweten wel bevryen,
't Zy wat de mensch ook spreek daer van.
9. Laet my met mijn bescheiden deel,
Het zy dan weinig ofte veel,
Staeg zijn vernoegt en wel te vreden.
Geeft dat ick soek 't geen boven is,
En niet het geen is hier beneden,
Soo hebb' ik 't goede deel gewiss'.
10. Geeft, dat ik u, met hert en sin,
Opregt en ongeveinst beminn',
En ernstig hate mijn gebreken.
Uw vrede zy mijn lust en rust,
Wiens soetheit niet is uyt te spreken,
Veel min de weerelt is bewust.
11. Zijt gy mijn rijkdom, vreugt, en eer.
Wanneer ik ben alleen, o Heer,
Soo geeft my heilige gedachten;
En als ik ben by ander lien,
Soo leert my mijne tong wel wachten,
En ongesoute woorden vlien.
| |
[pagina 219]
| |
12. Geeft, dat my voor-en-tegenspoed,
Door uw bestier, my kom te goed.
Verleent my soo mijns Heylands ootmoed,
Dat ik altijt een vyand zy
Van eigen liefde, trots, en grootmoed,
Dat u gena my blijve by.
13. 'k Hebb' veel van u, mijn Godt, begeert,
En ben doch 't alderminst niet weert:
Maer gy zijt der genaden Vader,
Die, boven 't geen men bid of denkt,
Uyt 's levens on-uyt-putbaer' ader
Ons, om uws lieven Soons wil, schenkt.
|
|
