Gezangen van Heilige en Godtvruchtige stoffe

Van den yver der Goddelijke Liefde.

Stem: Och arme weerelds wigt.
Of: Aldus.

Myn God! ik min u seer,
En dagelijks begeer
Ik u nog te beminnen meer;
Gy zijt alleen mijns herten vreugd,
En al mijn opperste geneugt.

2. O goede Godt, soo gy
Verleenen mogt aen my,
Dat tot u mijne liefde zy
Soo groot als sy behoort te zijn,
Dan waer verdweenen al mijn pijn.

3. Al 't weereltsche plaisier
En acht ik niet een sier,

[p. 192]

 

Maer 't aengenaeme minne-vier

 

Daer mee gy onse herten brant,

 

Gaet boven sinnen en verstant.

 

 

 

4. Dees' minne-brant in 't hert

 

En is geen pijn nog smert;

 

Het is een brant waer door men wert

 

Verquikt en lieffelick verkoelt:

 

Sulks weet die geen die hem gevoelt.

 

 

 

⁺

 

5. Van liefde krank te zijn

 

Is maer een soete pijn:

 

De siekt' is selfs de Medicijn,

 

En even 't selve dat ons wont,

 

Is ook het geen ons maekt gesont.

 

 

 

6. Ja al des weerelts soet

 

Is hier by gal en roet:

 

⁺

 

Al wild' ook yemant al sijn goet

 

Voor dese liefde bieden aen,

 

Men souw niet eens daer acht op slaen.

 

 

 

7. Geeft, o mijn Godt en Heer;

 

Dat nooit dees' liefde weer

 

⁺

 

Haer vlammen van my af en keer,

 

Laet nimmer water noch Rivier

 

In my uyt-blusschen 't minne-vier.

+ Cant.2: 5.

+ Cant. 8. 7.

+ Cant. 8: 6, 7.