Gezangen van Heilige en Godtvruchtige stoffe
(1687)–Willem Sluiter–
Auteursrechtvrij
[pagina 173]
| |
Men moet de Weerelt niet gelijk worden.
Stem: Als ick als een duyve kirre.
| |
[pagina 174]
| |
Niemant sal ons mogen lijden
Soo wy anders leven hier.
3. Met de Wolven moet men huylen,
Als men met haer is gerot,
Of men hout ons maer voor uylen,
Daer men mede lacht en spot.
Weg dan met uw vise-vasen
Daer gy mee gekomen zijt:
't Zijn by ons de kloekste basen,
Die haer schicken na den tijt.
4. Waerom dus u selfs bedrogen,
O gy arme weerelts kint?
Want voorseker zijn uw oogen
Toegesloten en verblint.
Weet gy niet, wanneer de dagen
Zijn soo boos, dat sulks beduyt,
Dat gy moet meer sorge dragen
Om den tijt te kopen uyt?
5. Daerom in verdorven tijden
Neerstig op uw ziele let:
't Lichaem weet gy wel te mijden
Als de lugt seer is besmet.
Denkt hoe dat de tijden quader
Sullen zijn, hoe dat haer eynt
Ook sal wesen dies te nader:
't Groote quaet de tijt verkleynt.
6. Wilt gy onder Christi schapen
Zijn gerekent en vergaert,
Gy en moet geen vreugde rapen
In der boose Wolven aert;
Maer moet hooren ende kennen
Uwes herders soete stem,
En u meer en meer gewennen
Om alleen te volgen hem.
7. Andersins het is te vresen,
Dat de tijt eens komen sal,
| |
[pagina 175]
| |
Dat gy sult verstooten wesen
Met de Wolven uyt den stal.
Keert o mensche, loopt niet verder,
Wijl de stal noch open staet,
Daer de goedertieren Herder
Sijne schaepkens binnen laet.
8. Soo men uw eenvoudig leven
Dan beschimpt en u veracht,
Dat en kan geen hinder geven:
Wee den geen die nu lacht, Ga naar voetnoot+
Want het sal eens weer gebeuren,
Datse die nu sijn soo prat,
Sullen weenen ende treuren,
Ja van tranen worden sat.
9. Wee u, als de goddeloose Ga naar voetnoot+
Sullen spreken wel van u:
Maer wel salig zijt gy, soose
Zijn van u geselschap schu,
Soo s' u haten, last'ren smaden,
En u houden tot een spot:
Ja verblijdt u, als de quaden
U aensien voor dwaes en sot.
10. Al die wijs wil zijn te regte, Ga naar voetnoot+
Dwaes in dese weerelt heet,
En men houd hem als een slegte
Die gantsch niet of weinig weet:
Maer die soo genaemde dwaesheit
Eerst de regte wijsheit is;
Wat des weerelts vuyl geraes seit
Is doch altesaemen mis.
11. 't Dunkt de goddeloose hoopen Ga naar voetnoot+
Vreemt, als gy u niet bereit
In geselschap mee te loopen
Tot haer overdadigheit,
Om die als met volle vaten
Uyt te gieten onbevreest:
| |
[pagina 176]
| |
Hierom is 't dat sy u haten
En u last'ren aldemeest.
12. Maer sy sullen (hoewel noode)
Rekenschap doen aen die geen
Die de levend' ende doode
Alle rigten sal tot een.
Dan sal 't eerst te regte blijken,
Wie de dwaese of wijse zy,
d'Eene sal dan 't hert beswijken,
d'Ander sal dan wesen bly.
13. Wilt gy zijn van Godt gepresen,
En gelijck sijn kint geacht,
Onberisplick moet gy weesen
Midden in een krom geslacht,
Onder welke gy moet flonkren
Als een licht in 't aerdsche dal,
Dat geen mensche weer verdonkren
Door een quaet exempel sal.
14. 't Is niet groots sig vroom te toonen
Onder een opregte schaer;
Maer by boose menschen woonen,
En opregt te blijven daer.
Woont gy daer men 't quaet gewoon is,
Soekt het goede dies te meer:
Leeft gy wel daer Satans throon is,
Gy behaelt te grooter eer.
15. Van de weerelt wilt u mijden,
Dat gy haer niet wort gelijk,
Want in dees' verdorven tijden
Ligt sy gantschlick in den slijk.
Wilt verandert in 't gemoet zijn,
Op dat gy beproeven meugt
Godes wil, dat sal u goet zijn,
En u geven meerder vreugt.
16. Weerelts vreugt is niet in 't herte,
Maer alleen in 't aengesigt;
| |
[pagina 177]
| |
Binnen is de pijn en smerte:
Of haer vreugt verdwijnt seer ligt.
Al het lachen en vermaken Ga naar voetnoot+
Van een ydel weerelts sot
Is gelijk het doorne-kraken
Onder een gestookte pot.
17. Heer, ick wil my garen scheyden
Van de boose weerelt af;
Wilt my door uw geest geleyden Ga naar voetnoot+
En vertroosten met u staf.
Wilt gy stieren mijne voeten,
Op dat ik my niet en stoot,
Want veel quaets komt my ontmoeten
In dit duister dal der doot.
18. Wilt behouden en behoeden Ga naar voetnoot+
In dees' quade tijden, Heer,
Want aen vromen ende goeden
Lieve Godt, ontbreekt het seer.
Waere deugt begint te mindren,
Weinig is het trouw getal
Heden onder menschen kindren
In dit ydel aerdsche dal.
9. Maekt my deese weerelt moede,
Dat ik walgen mag van haer,
En aenschouwen mag het goede Ga naar voetnoot+
Van uw uyt-verkooren schaer:
Op dat ik my 't allen tijden
Met uw erfdeel roemen mag,
En my met uw volk verblijden
Niet gelijk de weerelt plag.
10. Wilt my met de beken drenken Ga naar voetnoot+
Uwer soete wellust, Heer,
Dat ik niet en mag gedenken
Aen des weerelts wellust meer.
| |
[pagina 178]
| |
Die tot u hem sal begeven,
En sijn wegen tot u rigt,
Die sal vinden troost en leven
En in u ligt sien het ligt.
|
|
