Gezangen van Heilige en Godtvruchtige stoffe
(1687)–Willem Sluiter– Auteursrechtvrij
[pagina 132]
| |
[pagina 133]
| |
Hy blijft in zijn onverstand;
't Is of met een gloeyend yser Ga naar voetnoot+
Zijn geweeten is verbrand.
2. Komt hy in der sonden kuyl
Noch soo diep te sincken,
Noch dunckt hem hy is niet vuyl,
Vreest oock geen verdrincken:
Hy legt weer sijn hooft in 't kussen
Als of alles was seer klaer,
Laet sich in de slaep weer sussen,
En hy vreest voor geen gevaer.
3. Och hoe lange sult gy noch
Blijven in uw boosheit?
Wanner sult gy eenmael doch
Uyt uw sorgeloosheit
En der sonden slaep ontwaeken? Ga naar voetnoot+
Weereldsch mensch, en weet gy niet
Dat bederf u sal genaken
Eerder dan gy voor u siet? Ga naar voetnoot+
4. Sal men dan (spreeckt Godt de Heer) Ga naar voetnoot+
Als men valt daer neder,
Weder opstaen nimmermeer?
En niet keeren weder
Als men van de rechte wegen
Sich alsoo verdwaelt bevint?
Sal men 't dan noyt weer te degen
Maken als men sich besint?
| |
[pagina 134]
| |
5. Hoe af keert mijn volck dan noch
Sonder weer te keeren?
Yeder houd vast aen bedroch,
Niemant laet hem leeren.
'k Heb gehoort en toegeluystert,
Men spreeckt van geen regt in 't lant
Ach dat soo mijn volck verduystert
Is van sinnen en verstant!
6. Niemand, als ick haer aenschouw
In haer goddeloosheit,
Die daer toont opregt berouw
Over sijne boosheit:
Niemant heb ick hooren spreken,
Ach wat heb ick doch gedaen!
Wat al sonden en gebreken!
Zijn my over 't hooft gegaen!
7. Maer een jeder van dien hoop,
Stout en ongebonden,
Keert sich om in sijnen loop
Op den weg der sonden,
Even als een peert in 't strijden
Onbesuyst te loopen plagh,
Sonder yets oock te vermijden
Wat het immer voor sich sagh.
8. Selfs oock sal een Oyevaer
Sijnen tijt aenmercken,
Nemen oock haer aenkomst waer
(O wat wonderwercken!)
Tortelduyven, Swaelwen, Kraenen,
Maer mijn volck blijft even slecht,
Het en laet sich niet vermanen,
't Weet niet van des Heeren recht!
9. Neemt dees droeve klagte Godts
Doch, o mensch, ter ooren;
Gy zijt harder als een rots,
Wilt gy hem niet hooren.
| |
[pagina 135]
| |
Weet gy niet dat Godes goetheyt, Ga naar voetnoot+
Die voor 't quaet soo d'oogen luyckt,
U alleen tot waere boet leydt?
Daerom haer doch niet misbruyckt.
|
|