Omdat ik meen dat ik je ken noem ik je mijn liefde

[p. 37]

samen alleen zijn

wij zijn ergens samen
tot in het diepste
van het eigen hart

daar leggen wij ons neder
om uit te rusten
moe als roeispanen

we geven elkaar meer bloed

meer adem

om in elkaar te wentelen
tot we struikelend uit
dit leven vervagen