Omdat ik meen dat ik je ken noem ik je mijn liefde

[p. 31]

toekomst

er zijn geen avonden genoeg
om ons te bergen
al houden wij ons vast
aan een verworven lach
een ego spel van liefde

de dagen zijn lange vraagtekens
en boven onze hoofden
hangt ons het zwaard
toekomst

misschien een toekomst
om elkaar te geven
of om te bekladden
met onmacht van leven