Yoeng poe tsjoeng

[p. 12]

De doode beminde

Ik hoor niets meer van haar en vroeger
Was 't ruischen van haar gewaad al vreugde,
Leeg en stil staat haar zaal,
Stof hoopt zich op, ongestoord,
Blaren ritselen verlangend langs 't raam
Hoe kan ik haar dan missen?

Daar op dat gordijn
Gleed haar schim er niet langs,
Ruischte haar rok niet?
Kom, kom toch terug!

(Li Foe Yen)