Verzamelde gedichten. Deel 1

[p. 28]

Verlangen

Wij wachten daaglijks dat morgen
Vrijheid aanbreken moet,
Om nooit meer te gaan in 't verborgen
Terug - ons licht voorgoed.

Gebeuren zal dit niet,
Zoomin als een engel daalt
Naar streken waar verdriet
Tot wanhoop wrang verschaalt.

Niet volgens onze orde:
't Geluk wacht zijn eigen tijd
Om geboren te worden
Binnen de werkelijkheid.

Maar ééns, door levensengte
Breekt haar rijk open, wijd...
Wij werden ingewijd
En weten sinds zij ons wenkte:
‘Ik kom op tijd.’