Serenade

[p. 27]

Huivering

Het leven verlangt steeds naar den dood.
Bemin je? Weet jij waar vandaan
Wij kwamen en waarheen wij gaan?
Neen? Nu, wat heeft dan blijven nood?

Ik breng je geen geluk, ik kom
Alleen vergeten in je schoot,
Moe van het reizen naar den dood
Die nader komt als ik niet kom.

Het vuur krimpt onder dunne korst,
Nauw sluit de kou van het heelal
Rondom de weerld, sluipt in elk dal.
Hoe kan ik rusten aan je borst?