Klein Meisje en Konkoni

[binnenkant voorplat]

[p. 1]

[Klein Meisje en Konkoni]

Klein Meisje woont in een huis.

Aan de overkant woont Bruno, in een hok.

Bruno woont op nummer 1, vlak naast nummer 3.

Klein Meisje vindt dat wel raar. Na 1 komt 2: 1, 2!

Bruno vindt het niet raar. Bruno weet niet te tellen. Hij blaft alleen. Heel hard.

Maar toch niet zo hard als buurman Bigi Kapa.

[p. *1]

[p. 2]

Het is net alsof Buurman Bigi Kapa blaft, zo hard schreeuwt hij. Hij schreeuwt tegen honden en katten, tegen kinderen en kakkerlakken, tegen iedereen. Klein Meisje schrikt er elke keer weer van.

‘Buurman blaft veel te hard’, roept Klein Meisje.

Mama zegt: ‘Honden blaffen, mensen praten.’

Maar Klein Meisje weet zeker dat Buurman Bigi Kapa blaffen kan.

[p. *2]

[p. 3]

Mama doet haar handen in haar zij. Ze kijkt heel boos. Ze moppert: ‘Hay baya! Buurman is alweer aan de gang.’

Klein Meisje kijkt óók boos. Ze doet beide handen in haar zij. Ze moppert net als mama: ‘Hay baya! Buurman is alweer aan de gang, hoor hoe hij blaft!’

Nu is mama nog bozer. Ze snauwt: ‘Hou jij maar liever je mond.’

Klein Meisje kijkt stilletjes naar haar tenen. Ze frommelt verlegen aan haar rok. Ze zegt niets meer.

[p. *3]

[p. 4]

‘Goedemiddag buurman’, groet papa.

Bruno groet terug.

Maar buurman Bigi Kappa blijft stil.

Papa groet nog een keer: ‘Goedemiddag buurman.’

Het lijkt alsof buurman niets hoort. Misschien is hij wel een beetje doof, denkt Klein Meisje. Daarom roept ze zo hard ze kan: ‘Goedemiddag buurman!’

En ja hoor, buurman steekt zijn hand op.

Bruno kwispelt tevreden met zijn staart.

[p. *4]

[p. 5]

Buurvrouw Mini Kappa heeft dunne armen. Haar benen zijn ook dun. Maar haar buik is dik. Heel erg dik.

Klein Meisje zegt: ‘Buurvrouw eet veel. Ze heeft een dikke buik.’

Mama schudt haar hoofd: ‘Buurvrouw is zwanger. Ze heeft een baby in haar buik.’

Met grote ogen kijkt Klein Meisje haar mama aan:

‘Hoe komt die baby in haar buik dan?’

Mama kijkt niet naar Klein Meisje. Mama frommelt haar rok, ze kijkt verlegen naar haar tenen. Ze zegt: ‘Ga spelen.’

[p. *5]

[p. 6]

Op een dag gaat buurvrouw Mini Kappa weg. Maar ze komt weer terug. Met een baby, een echte baby! Klein Meisje heeft het zelf gezien. Ze roept: ‘Buurvrouw eet slecht hoor. Haar buik is mager.’

Mama lacht: ‘Buurvrouw is niet meer zwanger. De baby is uit haar buik.’

Klein Meisje kijkt haar mama met grote ogen aan. Ze vraagt: ‘Hoe komt de baby uit haar buik dan?’

[p. *6]

[p. 7]

Mama kijkt niet naar Klein Meisje. Ze frommelt haar rok. Ze kijkt naar haar tenen. Dan vraagt ze snel: ‘Wil je een lollypop?’

Klein Meisje is boos. Ze schopt tegen de deur. Ze trekt aan mama's rok: ‘Ik wil geen lollypop! Ik wil een baby!’

[p. *7]

[p. 8]

Papa springt op zijn fiets. Hij fietst snel naar de winkel.

Geen baby.

Papa fietst nog sneller. Naar de speeltuin.

Geen baby.

Vliegensvlug fietst papa naar de markt.

Ook geen baby.

Maar Ma Konkoni is daar wel.

Ma Konkoni wil best mee met papa op de fiets.

[p. *8]

[p. 9]

Klein Meisje zorgt goed voor haar konijn

Elke dag krijgt Ma Konkoni een bakje water. En groenteblaadjes.

Ma Konkoni eet en eet. Ze groeit goed. Haar wangen zijn rond en dik. Haar buikje is ook rond en dik.

Klein Meisje roept: ‘Ma Konkoni is zwanger!’

Maar mama zegt: ‘Ma Konkoni eet veel. Daarom is haar buik zo dik.’

Klein Meisje snapt er niets meer van.

[p. *9]

[p. 10]

Papa springt weer op de fiets. Hij gaat niet naar de winkel. Hij gaat ook niet naar de speeltuin. Regelrecht naar de markt, gaat hij.

Daar komt hij Pa Konkoni tegen. Pa Konkoni wil best mee op de fiets naar huis.

[p. *10]

[p. 11]

Klein Meisje is blij met Pa Konkoni.

Maar Ma Konkoni is veel blijer. Ze houdt van Pa Konkoni. Ze houdt zoveel van Pa Konkoni, dat ze alles met hem wil delen. Haar hok, haar water, zelfs haar laatste groenteblaadje.

[p. *11]

[p. 12]

Pa Konkoni houdt ook veel van Ma Konkoni. Daarom wil hij heel dichtbij haar zijn.

Soms lijkt het, alsof hij bovenop Ma Konkoni is vastgeplakt.

Klein Meisje ziet het net op tijd. Ze gilt: ‘Af Konkoni, áf!’

Papa lacht: ‘Laat ze maar Klein Meisje, ze paren. Zo krijgt Ma Konkoni kleine konijnen in haar buik.’

Met grote ogen kijkt Klein Meisje haar papa aan. Ze vraagt: ‘Ging buurvrouw ook paren?’

[p. *12]

[binnenkant achterplat]

‘Dieren paren, mensen vrijen’, zucht papa.

Maar Klein Meisje luistert niet meer.

Ze kriebelt aan haar neus, ze frommelt aan haar jurk. Ze vraagt:

‘Mag ik nu een lollypop?’