Een nieuw sangh-boeck, iuhoudende eenighe psalmen

[p. 538]

Een nieu Liedeken,

Nae de Wijse: Vrienden die hier nu zijn vergaert.
Singht met aendacht.

MErckt op Godts woort, o Christen schaer.
V Wet, en levens spiegel klaer,
Die leert voor al ons op te maecken,
En neerstigh voor ons ziele waecken
1 Sulcks toont, ons al de Wet van Godt,
Denckt aen dat klaer suyver ghebodt,
Van't Doopsel, daer Christus ging vooren,
Om al te volghen naer 't behooren.
2 Want syn macht was van groter

[p. 539]

 

waert,

 

Streckend' over Hemel end Aerd',

 

Heeft soo syn de Apost'len gesonden,

 

't Gheloof te leeren, Doopsel verkonden.

 

3 Sulcks hebben d'Apost'len volbracht,

 

Door', bevel Christi hebben d'macht:

 

Met water wast dat sy dat deden,

 

Die Jesus Christus Naem beleden.

 

4 't Doopsel der boete beteeckent vry,

 

Een af-wasschingh int bloet Christi

 

Ende een vergeving van de sonden:

 

Christus aendoen ist ooc bevonden.

 

5 Maer elck en comt 't Doopsel niet toe,

 

Maer eerst geloovigh, boetveerdig: hoe

 

Durven haer dees dan openbaren

 

Die hier noch syn groote sondaren?

[p. 540]

 

6 De Huysgesinnen en vintmen niet

 

Van ander Doopsel, dan Schrift bediet:

 

Daerom laet ons daer trouw by blijven,

 

En int gemoet malkander stijven.

 

7 Acht het Doopsel gheen kleen gebodt,

 

Want 't is veel hooger by God,

 

Dan veel menschen achten dees saecken,

 

Hebt op Saul, Naman u baecken.

 

8 Teycken woort seer hoogh uytgebreydt,

 

't Is vervulling van gerechtigheyt

 

't Versekert de conscienti mede,

 

't Is 't graf der sonden, en baert ons vrede.

 

9 Wanneermen dan ghelooft oprecht,

 

Boetveerdigh ghedoopt 't quaet afgeleght

[p. 541]

 

Recht soeckt van herten Godt te vreesen

 

Moetmen als in de woestijne wesen.

 

10 Daer lijdt een Christen met syn Heer,

 

Christi inde woestijne seer,

 

Aenstoot van Duyvel, vleesch en Werelts,

 

Acht niet, al staet sy schoon beperelt

 

11 Laet u niet doopen om 's Werelts goet,

 

Persoon of Naem, maer uyt u gemoet

 

Laet u niet om Diana besnijden,

 

Maer uyt een herts gheloof belijden.

 

12 Zijt niet als een onbequame knecht,

 

V onkosten wel overleght,

 

Slacht niet den Vygeboom met syn blaren,

 

Wilt ghy in Godts Gemeent ver-

[p. 542]

 

garen.

 

13 Die Godt vreest, vertreckt niet een uyr,

 

Beraet niet met vleesch, bloedt, of natuyr,

 

Maer dient den Heere uyt reynder herten,

 

Al soude 't vleesch lijden veel smerten.

 

14 Tot prijs des Heeren en zijn gemeent,

 

V in syn ghebodt recht vercleent,

 

Op dat ghy als levende steenen,

 

V haestigh voegt met ernstigh meenen.

 

15 Al die zijn ghecomen hier toe,

 

Zijt niet in dees woestijne moe,

 

Siet niet te rugg' op 's Heeren weghen,

 

Die handt aen den ploech hebben geslegen.

Ick ben jonck.