Een nieuw sangh-boeck, iuhoudende eenighe psalmen
(1650)–J. Sent–
Auteursrechtvrij
[pagina 436]
| |
Nae de wijse: Wilhelmus van Nassouwe.
Ga naar margenoot+DE winter is verganghen,
Ick sie des Meys virtuyt,
Ick sie de Looverkens hanghen
De Bloemkens staen in't kruyt,
Seer wijt syn sy ontloocken,
Sy staen in haer saysoen,
De Kruyden lustich om roocken,
De Mey staet schoon en groen.
2. Ick meen de Mey mits desen
Die de werelt niet en siet,
Dat ist gheloof ghepresen,
Gras, kruyt, en meen ick niet,
Maer alle vruchtbare rancken
In Christum den wijngaert,
| |
[pagina 437]
| |
Al die Godt loven en dancken
Dat zijn de Druyven vermaert.
3. De Vygeboom staet ontloken Ga naar margenoot+
Met spruytkens uyt ghebloeyt,
De wijnstock soet van roocken
Seer vruchtbaer dat hy groeyt,
Gods uytverkooren songhen
Met een seer soet accoort,
Met nieuwe gheloovige tonghen,
Soeter sanck is noyt ghehoort. Ga naar margenoot+
4. Mijn gheest verjubileerde.
Van desen lof-ghesanck,
Mijn herte hem omkeerde
En gaf Godt prijs en danck,
Doen ginck ick my vermeyen
In Syons Hof-playsant,
En socht mijn lief met schreyen
Die ick te Jerusalem vandt.
4. Ick gaf hem mijn trouwe
Den Bruydegom triumphant,
Hy nam my tot syn Vrouwe,
| |
[pagina 438]
| |
Ga naar margenoot+Stack een rinck aen mijn handt,
Wie sou de groote vreuchde
Doch moghen spreken uyt?
Hy riep dies ick verheuchde,
Ga naar margenoot+Komt Dochter lieve Bruyt.
5. Komt hier mijn Bruyt, mijn schoone,
Aensiet nu des contrey,
Ontfanght nu uwe Kroone,
En maeckt niet meer gheschrey,
Ghy moet, o schoone Roose,
Ga naar margenoot+Onder de doornen fel,
Wassen een kleyne poose,
En lyden groot ghequel.
6. Van boven uyt den hooghen
Wort ghy mijn Bruyt besproeyt,
Ga naar margenoot+Hoe mach den Boom verdroghen,
Daer die Fonteyn op vloeyt,
Wint, koude, vyer, noch hetten
En grijpt aen hem gheen stadt,
Gheen druck en mach hem letten,
| |
[pagina 439]
| |
Van hem en valt gheen bladt
7 Op seven Berghen pleyne Ga naar margenoot+
Stonden Roosen Lelyen goet,
En oock seer veel Fonteynen
Vol Melck en Honich soet,
Ick hoorde boven Musycken
Singhen, met soet gheluyt,
De edele Bruyt Cantijcken, Ga naar margenoot+
Dat Tortel duyfken ruyt.
8. Mijn Tongh kan 't niet vermonden,
'T verstant is veel te kleyn,
Geen mensch en mach't door-gronden
Die schoone vreucht ghemeyn,
Als my lief ontmoette,
Die hem tot my waerts de,
Seer lieflijck hy my groete
Met eenen kus des vre,
9. Een Duyven Koffer pleyne Ga naar margenoot+
Is mijn liefde delicaet,
| |
[pagina 440]
| |
Een Buffels Myrrhe reyne
Eenen Appel-hof Granaet,
Sijn ooghen als Duyven ooghen,
Sijn bedde groen en fijn,
'Thuys, balcken, sonder verdrogen
Cederen Cypressen zijn.
10. Tot Saron wast een Bloeme
Een Roos in't soete dal,
De wreede doorens Kroone
Staken haer over al,
De Sonne quam haer pijnen,
Steken als brandt en vloet,
Maer schadu deur 't aenschijnen
Maeckte haer straffe soet.
11. Sijn aensicht soo rustich
Als Kruyt-hof vol gheplant,
Sijn Lippen als Roosen lustich
Ga naar margenoot+Van Myrrhen vloet vailliant,
Sijn handen, wilt dit hooren,
Vol Turkoysen, als Yvoren,
Is syn lichaem pertinent.
| |
[pagina 441]
| |
12. Hy is in mijner herten
Ghedruckt als een seghel bloot, Ga naar margenoot+
Noot, angst, mijn, druck of smerten,
Sweert, hongher, vyer, noch doot
En sal my moghen scheyden,
Als hy my bystant doet,
Dus wil ick hem verbeyden,
Bewaert, Heere, mijn voet. Ga naar margenoot+
13. Prince Godt van hier boven,
Vader, Soon, end' Heylighe Geest,
'T is recht dat wy u loven
Ghy die ons ziel gheneest,
O Heer wilt ons stercken
In allen lydens noot,
O Godt, wilt in ons wercken
Volstandicheyt, ter doodt. Ga naar margenoot+
14. Oorlof vrienden verheven,
Looft Godt doch boven al:
Wilt hem alleen aenkleven,
En mijdt der sonden val,
Dat wy dan moghen hooren
| |
[pagina 442]
| |
|