Een nieuw sangh-boeck, iuhoudende eenighe psalmen
(1650)–J. Sent–
Auteursrechtvrij
[pagina 421]
| |
Op de Wijse: Waeckt op ghy Christen alle.
WIlt men hem niet bekeeren, Ga naar margenoot+
O menschen hier wel op let,
Soo heeft de Heere der Heeren
Een Sweert te wetten gheset,
Hy heeft syn Boogh ghespannen,
Doodelijck schut daer op gheleyt:
Noch sal hy met synder Mannen,
t' Kaf uyt blusschen, soo Schrift uyt leyt. Ga naar margenoot+
De Terwe al in syn Schuyren,
Dat Kaf al in dat Vyer,
Dat eeuwigh sal gheduyren:
O menschen betert u leven hier, Ga naar margenoot+
Wilt nu al ontwaecken,
Van den slaep der sonden opstaen, Ga naar margenoot+
Eer dese quade ghenaecken:
| |
[pagina 422]
| |
t' Sal hier haest zijn ghedaen.
Ga naar margenoot+ Den Worm en sal niet sterven,
t' Vyer wordt niet uyt gheblust,
Ga naar margenoot+Maer tot eeuwigh verderven
Worden syn pylen toe gherust:
Ga naar margenoot+t'Vyer dat is ontsteecken,
Van synen toorn uyt ghegaen,
Om syn Vyanden te wreecken:
Niemandt mach hem wederstaen.
O Menschen betert u leven:
Overdenckt des Heeren woordt:
Ga naar margenoot+Dringht deur de enghe Poort,
Dat ghy niet wort bevonden,
Als den ontrouwen Knecht,
Die voor syn Heere verstomde,
Ga naar margenoot+En ontfingh syn loon te recht.
Dus vreest den Heere van herten
Wilt met gheen guychelrye om gaen,
Want groote pijn en smerten,
| |
[pagina 423]
| |
Comt de gheveynsde aen,
Gramschap, onghenade mede Ga naar margenoot+
Over alle Zielen die quaet doen,
Dorst, pijne, benauthede, Ga naar margenoot+
Is den Godlosen syn loon.
Laet u ghewaerschout wesen,
O Menschen kleyne en groot,
Wilt uwen God van herten vresen,
Eer dat ghy comt in den noot,
Want daer sal eenen dach comen, Ga naar margenoot+
Die als een Oven branden sal,
Laet ons hier alle voor schromen,
Eer komt t' Basuynen gheschal.
Op dat niemant en hoore:
Gaet ghy vermaledijde van hier,
En eeuwich zijn verlooren
Al in het Helsche Vyer.
Men leest dattet sal branden
Van Solpher en van Peck:
O Mensch merckt met verstanden,
Dese benautheyt overleght.
| |
[pagina 424]
| |
Noch staeter gheschreven,
Datter gheen ruste sal zijn,
Maer die het quaet hebben bedreven
Ga naar margenoot+Lijden dagh en nacht pijn,
Den roock haerder quale
Gaet op van eeuwich tot eeuwicheyt:
O menschen betert u al te male,
Op dat gyt hier na niet en beschreyt
Noch doet ons Mattheus vermonden
Dattet so droevighen tijdt sal zijn,
Dat sulckx niet is bevonden
Sinter menschen gheweest zijn,
Oock niet en sal komen
So ons Schriftuere verclaert,
Laet ons hier alle voor schromen,
Ga naar margenoot+Niemant zijn boete en spaert.
Dees Heeren dach sal niet verbeyen
Ga naar margenoot+En als dat gheroep comen sal,
| |
[pagina 425]
| |
Dan sullen de stercke bitterlijck schreyen,
Roepen: Berghen, Heuvelen al Ga naar margenoot+
Valt op ons, wilt ons bedecken,
Wie kan nu blijven staen: Ga naar margenoot+
Den dach des Heeren wilt niet vertrecken,
t'Vyer is van synen toorn uyt ghegaen.
Waeckt op, o menschen t' is meer dan tijt, Ga naar margenoot+
Van der sonden slaep op te staen,
Recht op u hoofden en soeckt met vlijt
Den Heere uwen God roept aen,
Wilt niet langher beyen,
Met u zonden te syn belaen,
Wilt suchten, klaghen en schreyen Ga naar margenoot+
Laet de tranen over u wangen gaen.
O menschen hout op van sonden,
Valt den Prince uwen God te voet,
Waeckt en bidt tot allen stonden,
| |
[pagina 426]
| |
Bewijst oprechte boet,
Ga naar margenoot+Wilt u niet langher beraden,
Siet toe dat u dien dagh niet overvalt
Op dat men niet comt te spaden:
Vwen tijdt toch niet en vermalt.
|
|