Een nieuw sangh-boeck, iuhoudende eenighe psalmen
(1650)–J. Sent– Auteursrechtvrij
[pagina 302]
| |
Op de Wijse: Broeders en Susters en vreest doch niet.
Ga naar margenoot+IN waer ootmoedt o Heere fijn
Buych ick de knyen des herten mijn,
Sonder respijt,
Voor uwe Majesteyt divijn
Tot deser tijdt.
2. Aenhoort mijn weenen en claghen groot
| |
[pagina 303]
| |
Mijn suchten en treuren in deser noot Ga naar margenoot+
Van mijn droefheydt
Tot u mijn trooster minioot,
Word ick gheleyt.
3. Niet laet my Heer versincken och
In meerder droefheydt als ick noch, Ga naar margenoot+
Ghecomen ben,
Maer wildtse Heer verlichten doch
Dat ick ghewen.
4. Tot u mijn troost en solaesheyt fris
Te stellen en hoopen heel ghewis
Op d' eeuwighe vreucht,
Die alle vroomen by gheleydt is
Te zijn verheucht:
| |
[pagina 304]
| |
Ga naar margenoot+ 5. In dit boos sondich leven quaet
In dese Werelt obstinaet,
Laet niet mijn Ziel
Gheneghen zijn tot hooghen staet
Van u ghehiel.
6. En dat ick mijn beroepingh claer
Met rechter vreesen mach nemen waer
Voor u o Godt
Ga naar margenoot+En crijghen dan o lieve Vaer,
Het goede Lot.
7. Nae uwen Woordt hout my voort
By u Ghemeynt in goedt accoort,
Dat ick hier nae
Mach comen daer blijdtschap oorboort
Vroech ende spae.
| |
[pagina 305]
| |
8. T' is Heere Godt hoort mijn vermaen Ga naar margenoot+
D' soete Troon daer d' Enghelen staen
Voor u Aensicht,
Om u te looven en prijsen saen
Int eeuwich licht.
9. Al Aertsche dinghen moghen wel wy
Verlaten ende hier by ty,
Ons hert en sin
Strecken daer heenen daer Heer ghy
Sijt ons ghewin.
10. Ende betrachten datmen siet
Des Menschen leven als een Riet,
Ofte als een Blom,
Sneellick vergaen en wort te niet
| |
[pagina 306]
| |
Ga naar margenoot+In corter som.
11. Christ'lijck die hier van scheyden mach
Och wat heeft hy een vrolijcken dach
Te verwachten milt,
Als die Godtloosen met gheclach
Worden ghefilt.
12. Kloecklijck wilt daerom Heere goet
Mijn leven stieren tot oodtmoet,
Nae die Schriftuyr,
Op dat ick mach de Croone soet
Be-erven puijr.
13. Loflijck vervreucht in s' Hemels dal
By het lief uyt-vercooren ghetal,
| |
[pagina 307]
| |
Op Syons Berch, Ga naar margenoot+
Daer het al rusten en musten sal,
Sonder gheterch.
14. En al haer Tranen af ghedroocht
Van droefheydt in blijdtschap verhoocht,
Sullen sy zijn
Gheen doodt, gheen noot, gheen prijckel moocht
Haer wesen pijn.
15. Seer vreuchdich lieflijck ende schoon
Sullen sy daer met s' levens Croon
Staen wel verciert,
Voor u o Godt in uwen Troon
Wel ghemaniert.
15. DOCH om u Heer te prijsen alleyn
| |
[pagina 308]
| |
Ga naar margenoot+Zal besich wesen int gemeyn,
Dat roert en sweeft
Maer noch te cleyn, is Heer certeyn
Al datter leeft.
17. TER eeren u o Vader fier
Met Soon, en Gheest, een Godt alhier,
Is dit ghewaecht,
Van eener die seer goedertier
Veel liefden draecht.
I. S Hier na beter. |
|