Een nieuw sangh-boeck, iuhoudende eenighe psalmen
(1650)–J. Sent–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Ick ginck een-mael spacieren.
GHy ded' een Liet verwachten,
Vriend'lijck van mijner hant,
Dat bleef in mijn ghedachten,
Ghestadich vast gheplant
| |
[pagina 42]
| |
Hoort wat ick met dit Liedt
Te dichten sal voort-bringhen,
t'Zijn wonderlijcke dinghen,
Deur den Soon Godts gheschiet.
Ga naar margenoot+ 2. Recht quam hy t'onser baten
En heeft syns Vaders Rijck,
Om onsent wil verlaten,
Werdt arm en jammerlijck,
Wy moeten oock subijt,
Om synent wil begheven
Dees werelt hooch verheven,
Haer rijckdom en jolijt.
3. Ja hy daelde dienstbaerlijck,
Was Heer, en wert een knecht,
Nam aen den arbeyt swaerlijck,
Dat hy ons brocht te recht,
Och wy moeten oock fijn,
Hem dienen al ons daghen,
Nae syn goet wel-behaghen,
Soo sy syn Jonghers zijn.
4. En hy quam ons te goede,
| |
[pagina 43]
| |
Met synen rijckdom groot Ga naar margenoot+
Nam aen hem de armoede,
Verscheen ons naeckt en bloot:
Och wy moeten bequaem,
Alhier op deser eerden,
Om synent wil arm weerden,
Alst hem is aenghenaem.
5. Tot cranckheyt is hy comen, Ga naar margenoot+
Die machtich was en sterck,
d'Onse op hem ghenomen,
T'was een barmhertich werck:
Wy moeten even stijf,
Die swacke leden vraghen, Ga naar margenoot+
Naer 'tGoddelijck behaghen,
In alle ons bedrijf.
6. Ruste in grooter eeren, Ga naar margenoot+
Maer hy nam op hem smaet,
Onse eer te vermeeren,
Al na syns Vaders raet,
Wy moeten s'werels eer,
Om synent wille mijden,
| |
[pagina 44]
| |
Ons niet daer in verblijden,
Hem volghen even seer.
Ga naar margenoot+ 7. En doe nu Christus daelde,
Wijs zijnde, wert veracht,
Die hy ons schuldt betaelde,
Bespot van dat gheslacht:
Acht men ons oock voor sot,
Laet u dat niet verdrieten,
Als ghy dit moet ghenieten,
Verschoven en bespot.
Ga naar margenoot+ 8. Jae hy liet hem mismaecken
Doe hy schoon heerlijck stont,
Verciert in alle saecken,
De schoonste die men vondt:
Al wort ghy oock mismaeckt,
Daerom en wilt niet treuren,
Verblijt tot elcker uren,
V heerlijckheyt die naeckt.
Ga naar margenoot+ 8. En van syn groote vreuchde
Quam hy int jammer-dal,
Ons blyschap en gheneuchde,
| |
[pagina 45]
| |
Te gheven over al: Ga naar margenoot+
Och onse blyschap moet,
Oock hier in druck verkeeren
Als Christus ons gaet leeren,
Hy onsen druck versoet.
10. Rust had hy, maer tot wercken Ga naar margenoot+
Begaf hy hem met lust,
Op dat wy (om verstercken)
Creghen d'eeuwige rust:
Tot synen dienst bereyt,
Moeten wy altijt wesen,
Int leven nieu verresen,
Dit wort ons op-gheleyt.
11. Seer beminde, met desen,
Beveel ick u den Heer,
Deur diet singhen oft lesen,
Verquickt u altijdt meer,
Hebt doch op Christum acht,
En stelt hem voor u ooghen,
't Leven daer nae te voeghen,
Altijt dach en nacht.
|
|