Stichtelijke gezangen, op de beste Italiaansche, en eenige in dien smaak nieuwgemaakte zangwyzen; by verscheidene gelegenheden gedicht. Deel 1

[p. 190]

Lazarus Verryzenis.

't Is sterven! Wreede dood,
Sloot gy dan de ooge leden myns Broeders,
Die gelyk een Roos nog pas ontlook?
Ligt hy in't swarte stof vertreden?
Waar blyft zyn Boezem Vrient?
Of roept men vrugte - loos? Och was hy hier!
Hy leefde om wien ik huil!
JESUS komt!

[p. 191]

't Graf verstomt!
Martha stap naar den donk'ren kuil.
Gods Zoon k[a]n hem u weder gee -- ven.
Martha stap naar den donk'ren kuil.
De dood kan Zelfs in't Graf herlee - - ven.