Stichtelijke gezangen, op de beste Italiaansche, en eenige in dien smaak nieuwgemaakte zangwyzen; by verscheidene gelegenheden gedicht. Deel 1

[p. 72]

De tyd der minnen.
Of aandagt op Ezech: XVI:5-8.

Zangw: Quel augelletto. Aria XVIII.

I.

God sloeg zyn oogen,
Vol mededoogen,
Van 's Hemels boogen;

Op al 't geweld,

Van my geleeden.
'k Lag gansch vertreeden,
En snood van zeden,

Op Soans veld.^*

Het heuchlyk Heden,

Werd niet geteld.

Wat taai verdraagen!
Wat welbehaagen!

God ziet my aan!^†

Wil op myn klaagen;

Door Gosen gaan,

En 't heil doen daagen.

* Op Soans veld] Op 't vlakke des velds, leestge Ezech. XVI. 5. Wat is 'er natuurlyker, daar de elende der Israëlieten in Egypte hier wordt uitgebeeld, dan dat men denke om Soans veld met dit zelfde woord benoemd Ps. LXXVIII:12.

† God ziet my aan] Als ik u voorby ging, zoo zag ik u. Ezech. XVI:6. met zinspeling op Exod. II. 25.

[p. 73]

 

II.

 

 

 

Hy wil my treffen,

 

Zyn stem verheffen:

 

't Heil doen beseffen

 

In 't stil gemoed.

 

O Nyl, Uw boorden,

 

Zien 't yslyk moorden:^*

 

Wat zaal'ge woorden;

 

‘Leef in uw bloed’!^†

 

All' wie ze hoorden,

 

Geneest de boet.

* Zien 't yslyk moorden] Ezech. XVI:6. wordt gezegd: Als ik u voorbyging, zoo zag ik u vertreeden zynde in uwen bloede. Eigentlyk, In uwe bloeden, dat is ‘in alle de bloedstortingen, waar voor gy blootgesteld waart in Egypte, door Pharaoos wreedheid’: gelyk de spreekwys dus genoomen wordt Gen. IV:10, 11. 1 Kon. II:33. Ezech. XXII:2. Dat het zoo gevat moet worden, neem ik af uit het bygevoegde vertreeden. De Heer Gusset, heeft hier reeds om gedagt. Zie Comm. Ling. Ebr. p. 190.

† Leef in uw bloed] 'Er staat eigentlyk naar de Hebr. zinsnyding, Ik zey tot u, Leef in uwen bloede: in niet, Ik zey tot u in uwen bloede, Leef. ‘Wanneer Israël, zegt Gusset, in Egypte gedood werd, door onregtvaerdige menschenmoorderyen; heeft God dat volk, in 't midden van al dat moorden, in 't midden van hunne neérlaag, doen leeven’. De zin dan is: ‘Toen ik u zoo deerlyk van de Egyptenaaren vertreeden zag, dat uw bloed allerwege als water stroomde, zey ik tot u, door myn magtwoord: Leef in 't midden van al dat bloedvergieten. Ja leef in dien dood. Laat die dood, laaten alle die verdrukkingen, de aanleidende oorzaak en 't middel zyn, om u een ander leven te beschikken’. God heeft dit twemaalen tot Israël gezegd. De eerste keer, toen Hy de zoonen der Israëlieten ter dood gedoemd van de Egyptischen Vorst, en vooral hunnen aanstaanden Leidsman, door eene byzondere voorzienigheid in 't leven behield, Exod. I:17-19. II:1-10. De andere reis, toen Hy de Iraëlieten, na eene verzwaarde verdrukking; in 't bloed van 't Paaschlam, in 't leven behield, en volkoomelyk verloste. Exod. V:6-24. XII:22-33. XIV: 5-31.

[p. 74]

 

Juicht 's waerelds assen,

 

Van 't heiltoepassen;

 

In 't bloed van 't Lam.

 

O zalig wasschen

 

Van Jakobs stam,

 

In traanenplassen.

 

 

 

III.

 

 

 

Wyk zondige aarde,

 

Die onheil baarde;

 

Zoo slegt van waarde,

 

Hoe hoog geschat.

 

Wykt ydelheden,

 

Wykt Memphis zeden;

 

Niet meer geleden,

 

Niet meer bevat.

 

Ik zet myn treden,

 

Op Kanaans pad.

 

'k Word afgedreeven,

 

Van 't eigenleven,

[p. 75]

 

En zonde en dood.

 

Ik heb met beeven;

 

Hoe naakt en bloot,

 

Hem 't hart gegeeven.

 

 

 

III.

 

 

 

O tyd der minnen!

 

Gods eed moet winnen,

 

Den echt beginnen,

 

Die 't Lam volendt.

 

O heilverwerven!

 

Die 't licht moest derven,

 

Leeft door het sterven,

 

Van 't Lam gekend.

 

'k Zal vreê beërven,

 

Aan God gewent.

 

Wil Goël leiden,

 

Zyn vlerken spreiden,

 

Op naakte leên:

 

'k Zal Hem verbeiden;

 

Zyn zaligheên,

 

Alom verbreiden.