Voor U alleen

[p. 83]

Een vroom gebed

Ik weet niet hoe U hoog genoeg te roemen

En hoe U schoon te beelden weet ik niet, -

Ik breng U met mijn hart mijn mooiste bloemen

En met mijn kleine hart mijn arme lied.

Ik leg mijn bloemen aan Uw stille voeten

En vouw mijn handen bij mijn bloemen saâm

En bid en buig - en buig U lief te groeten,

Het schoonste lied, Maria, is Uw Naam.

Gij zijt dat kalme en algeheele wonder,

Dat reine Meer bij eeuwig morgen-rood, -

Het hemelsch Woord ging in Uw diepte onder

En rees - een Bloem, een Zon - uit Uw verborgen schoot.

Van oude zonden droegt Gij geen litteeken,

Van nieuwe niet de versch-gesneden sneê,

Gij hoefdet nooit een zwarte biecht te spreken

En schaamte brandde nooit Uw wangen wee.

Ik weet niet hoe U hoog genoeg te roemen!

Is onder menschen Uws gelijke.... één?

Is onder Engelen en onder bloemen

O Maagd Maria, Uws gelijke? - Neen!