Passie-spelen Tegelen. Van Gabbatha naar Golgotha

[p. 3]

‘Cet ouvrage-là, un pécheur devrait rougir d'avoir eu le front de l'achever’ -
FRANCOIS MAURIAC
‘vie de Jésus’

[p. 4]

 

REIZEGSTER

 

Geest van Liefde dien wij loven

 

Met den Vader en den Zoon:

 

Veni, Veni, daal van boven,

 

In uw regen, wasch ons schoon

 

Nu wij nauwlijks nog ontwassen

 

's Werelds zware nood en pijn,

 

Christus' Kruisgang na gaan passen

 

En gaan beelden op dit plein.

 

 

 

Geest van Wijsheid, hoor ons smeeken

 

In Uw grondelooze Licht:

 

Veni, Veni, stralend Teeken,

 

Heilig ons in onzen plicht:

 

Dat wij spelend met de schatten

 

Van Gods Almacht, in den tijd,

 

Zelf den zin eerst leeren vatten

 

Van hun diepste heerlijkheid.

 

 

 

Miserere, Geest des Heeren,

 

Vul ons zwakke pogen aan:

 

Veni, Veni, kom ons leeren

 

's Levens kruisweg recht te gaan

 

Want als we aan dien weg verzaken

 

Strekt dit spel tot loos vertoon;

 

Zonder 't zondig hart te raken,

 

Tot beschaming van Gods Zoon.

 

 

 

Vragen wij nu allen samen

 

Nog Maria's zegen.

 

ALLEN:

 

Amen!

[p. 5]

Proloog

 

De smart blijft jong al wordt de wereld oud;

 

De wijsheid Gods blijft in ons schade lijden

 

En ieder krijgt zijn deel van 't bitter Hout,

 

Dat in het hart der wereld en der tijden

 

Als teeken staat van voor en tegenspraak.

 

 

 

De kruisboom staat en is niet af te wenden

 

En uit zijn takken roept een stem om wraak

 

En buigt een Hoofd dat alle ellende kende

 

Zich bloedend naar de duist're karavaan

 

Der menschen die als kemelen beladen,

 

- Waarom? Waarheen? - voorbij den kruisboom gaan

 

Of in zijn schaduw, dorstend naar genade,

 

Een droeven blik op den Gekruiste slaan

 

En uit dat Hoofd waarom de doornen trosten

 

Een stem vernemen: ‘dat hebt gij gedaan!’

 

 

 

Aanschouw dan, mensch, hoe duur uw heil hem kostte;

 

Vergeet een stond uw dorst naar lust en goed

 

En, voor den spiegel van dit leed gezeten,

 

Vraag aan uzelf: ‘wat deed ik met zijn Bloed?’

 

 

 

Het spel begint, als dit nog spel mag heten,

 

Waarin Gods neerlaag in ons donker dal

 

Gestalte kreeg door zwakke menschenkrachten,

 

Die, sterk door waarheid, eenheid en getal,

 

Het u tot stichting ten toneele brachten.

 

 

 

Wij doen 't uit liefde: dies sta God ons bij;

 

Aan Hem de eer; de schande dragen wij.