Sterren en dauw

[p. 24]

Lied na zonsondergang

Ik kom met den avond en met rozen,
Met mijn groote oogen vol zonneschijn,
Ik kom met mijn licht door het lichtelooze,
Ik wil bij U zijn!

Ik kom met mijn liefde in gekeurde kleuren,
Met mijn kleine, mijn teedere hand,
Om Uw hoofd in den lichtschijn te beuren
Die aan mijn wangen brandt.

Uw voet zag ik rood en uw kleed gehavend
En uw mond dor-branden naar lafenis,
Maar een veilig thuis is de hooge avond
Die warm van sterren is.

Dit uur van de uren die gaan en komen
Is als een eiland van licht en droom,
Is blank als de bloeiende lente-boomen,
Het maakt dit duister vroom.

Ik zag U stijgen naar hooge duinen,
Ik zag U dalen naar diepe zee,
Mijn hart stond stil op uw steile kruinen,
Mijn oogen daalden mee...

[p. 25]

 

Kwaamt gij niet... gìj niet tot mìj, kind,

 

Ik kwam met den avond tot u,

 

Met mijn sluier als geurige mei-wind

 

Ben ik gekomen nu...

 

 

 

Ik ben niet blijde, ik ben niet booze

 

Ik heb geen lust en ik heb geen pijn:

 

Ik kom met den avond en met rozen,

 

Ik wil bij U zijn.