Nis en nimbus(1933)–Jacques Schreurs– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 57] [p. 57] Piëta. Is dit mijn kind dat, klein en bloot, Ik eens heb mogen baren.....? o Vader zie: hoe schoon, hoe dood Ligt nu mijn kind weer in mijn schoot; Hoe weegt hij nu zoo zwaar als lood Alsof het slapen ware..... Mijn kind, mijn kind wat werdt gij groot: Wat weeën brengt dit baren..... Hoe groeit uw lichaam en uw nood Nu wereldwijd weer uit mijn schoot Na drie en dertig jaren! [pagina 58] [p. 58] Vorige Volgende