Kleine liederen van dood en leven

[p. 31]

[Wie is hij die haar zó bezit]

Wie is hij die haar zó bezit
Dat ze als een brood wordt in zijn handen,
Gelijk een harp die hij omspande
En stralend als een jong gebit?
Waar is hij die haar drinkt als wijn
En in haar glorie ligt verdronken?
Zijn lied heeft niet tot mij geklonken,
Ik hoor zijn stem niet op het plein...
Maar 's avonds soms als de geruchten
Als kaarsen uitgaan rond een baar,
Hoor ik hem langs de sterren vluchten
Met alle winden in zijn haar.