Kleine liederen van dood en leven

[p. 12]

[Een kind, vannacht, stond aan mijn bed en zeide:]

Een kind, vannacht, stond aan mijn bed en zeide:
Dat God gestorven was en alle Engelen schreiden;
En opgesprongen in mijn bed van schrik,
Wat wordt er van de Liefde dan? - riep ik.
Dat mag God weten - sprak het kind en vleide
Zich aan mijn zijde en sliep dat oogenblik
Waarin mijn ziel haast van mijn lichaam scheidde.