Eiland der eenzamen (gevangenisgedichten 1943-1944)

[p. 17]

Klein nachtgebed

DIE met mij op dit smal perron belandden:
Waarheen zijn zij vertrokken; welken prijs
Betaalden zij; was het hun laatste reis?
Zoo neem, o God, hun geest in Uwe handen!
Waar bleef de Fries, Chris Kerkhof, waar Frans Tempel,
De musicus; waar Martens, de student?
Hun wegen, Heer, zijn U alleen bekend!
Doch stel hun dood èn leven ten exempel:
Dat wij het vuige dreigement niet vreezen,
't Verraad verachten, lafheid in den strijd
Ontwijke' en, 't goddeloos geweld ten spijt,
Kracht putten uit den martelgang van dezen.