Verzamelde werken 1942-1944

[p. 206]

48. Schilder aan de raad van de Gereformeerde Kerk te Giessendam d.d. 27 april 1944^1.

Den eerwaarden raad der Gereformeerde Kerk

te Giessendam-Neder-Hardinxveld

Weleerwaarde en eerwaarde broeders,

Heden ontving ik een mededeeling namens uw raad, waarin mij verzocht wordt, u nadere inlichtingen te willen verstrekken ter zake van de ‘gronden’, waarop ik geschorst ben in dubbele hoedanigheid.^2.

Daarvoor ben ik uw raad van harte dankbaar. Men heeft mij niet gehoord over de uitgesproken beschuldiging. Wel wordt in een synodaal rapport^3. opgemerkt, dat reeds vroeger met mij correspondentie gevoerd is ter zake van den bekenden ‘eisch’, die in october 1942 aan prof. dr. S. Greijdanus en mij gesteld is, maar deze tegenwerping snijdt geen hout. Immers:

a)	die eisch was van october 1942; maar hij was geen beschuldiging, en die beschuldiging is eerst gedateerd op 25 februari 1944;
b)	correspondentie vóór 25 februari 1944 kan dus met geen mogelijkheid een officieele acte van hooren ter zake van die beschuldiging zijn;
c)	genoemde correspondentie liep slecht over één bepaald punt (den bedoelden eisch nl.), terwijl de beschuldiging, let maar op de schorsingsgronden, over veel meer punten gaat;
d)	de eisch, bovenbedoeld, was, als men hem eerlijk uitlegt, reeds aanstonds losgelaten tegenover prof. dr. S. Greijdanus, en is eindelijk, d.w.z. na 25 februari 1944, na mijn antwoord van 8-9 maart d.a.v. ook tegenover mij vervallen verklaard;
e)	de reden voor dit vervallen-verklaren is wel zeer zonderling; hetgeen ik later u hoop duidelijk te maken; het zonderlinge van dit vervallen-verklaren is inmiddels reeds aanstonds duidelijk, als men weet, dat nog op 25 febr. mij de

1. Afschrift in Archief-Schilder.

2. De kerkenraad verzocht per schrijven van 25 april 1944 aan Schilder ‘hem “nadere inlichtingen” te willen verstrekken over de gronden op welke de generale synode gemeend heeft het recht te hebben u te schorsen als em.-predikant van de Geref. Kerk van Rotterdam-Delfshaven en ook als Hoogleeraar der Theol. Hoogeschool’.

3. Rapport inzake het schrijven van prof. dr. K. Schilder van 9 maart 1944 aan de Generale Synode van Utrecht, afzonderlijk gedrukt en uitgegeven (rapporteur prof. dr. D. Nauta).

[p. 207]

ultimatieve vraag gesteld werd, of ik me aan de besluiten van de voortgezette synode van Sneek-Utrecht conformeerde, en dat ik op die vraag heb geantwoord: neen.

Ter voldoening aan uw verzoek zend ik u thans:

a)	afschrift van mijn antwoord aan de synode van 9 maart;
b)	afschrift van mijn antwoord op haar vijf vragen, welk antwoord is gedateerd 8 maart 1944;
c)	afschrift van een telegram aan de synode, verzonden enkele uren voor haar schorsingsbesluit op 23 maart 1944;
d)	afschrift van een brief aan den kerkeraad te Serooskerke, dien ik thans, na uw officieel verzoek om inlichtingen mede aan uw raad adresseer; zulks met toestemming van den raad van Serooskerke, die mij verlof gaf, den aan hem geschreven brief ook aan anderen ter lezing te geven;
e)	afschrift van een brief, die, niet door mij, doch door enkele leden van de kerk van Apeldoorn aan den raad dier kerk geschreven is, en waarvan mij ter kennisneming afschrift gezonden werd.^4.

Dit laatste stuk zend ik u reeds thans toe, omdat u mij over meer dan één punt inlichtingen vraagt. Tot mij spijt kan ik op dit oogenblik nog niet veel vragen behandelen, ook al, omdat ik gedurende de laatste dagen afwezig heb moeten zijn. Ik zend u toch deze copie van het Apeldoornsche adres toe, omdat enkele zaken daarin voor uw besprekingen van beteekenis zijn. Met name denk ik hierbij aan wat te lezen staat op bl. 11. De afzender heeft blijkbaar voornemen tot publicatie; ik schend dus geen geheim, evenmin u zelf, als u er uit citeert.

Tevens voeg ik enkele drukwerken toe van anderen. Later hoop ik meer te zenden.

U hartelijk dankende voor uw aandeel in den strijd voor een eerlijke rechtspleging, verblijf ik, met de meeste hoogachting, uw br.

4. In het Archief-Schilder is een brief aanwezig van C. Lentink d.d. 25 april 1944, waarin hij aan Schilder een copie van een bezwaarschrift aan de kerkenraad van Apeldoorn stuurt. Hij deelt mee er meteen 250 exemplaren van te hebben laten vermenigvuldigen, waarvan 150 voor Apeldoorn bestemd zijn. Hij zou dit bezwaarschrift ook aan een aantal predikanten in het land toesturen.
Al spreekt Schilder van ‘enkele leden’ hij bedoelt kennelijk dit bezwaarschrift van Lentink, die in brede correspondentie met A. Schilder stond.