Bezet bezit
(1945)–K. Schilder– Auteursrecht onbekend
[pagina 112]
| |
2. Sabbath op het oorlogsveld.En ik zag, toen het Lam één van de zegelen geopend had, en ik hoorde één uit de vier dieren zeggen, als eene stem van eenen donderslag: Kom en zie. Beginnen we met een aanhaling: ‘Het gezicht der vier paarden met hunne ruiters’ ‘sluit zich aan bij de nachtgezichten van Zach. 1:8 v.v., en 6:1 v.v. Ook daar zijn het vierderlei paarden, die gezien worden, terwijl hun kleuren vrij wel gelijk zijn aan die der paarden in ons hoofdstuk. Alleen is de volgorde der paarden in Openb. 6 eenigszins anders, dan in Zach. 1 en 6. Dat is echter slechts een formeel verschil, hetwelk in verband staat met de onderscheidene bedeeling, in welke deze gezichten gezien werden: door Zacharia in den tijd vóór 's Heeren komst in het vleesch, door Johannes na de geboorte, het lijden, en de verhooging van onzen Heiland; terwijl toch zakelijk de gedachte dezelfde is. In den Ouden dag moest alles dienen, om de komst van den Zone Gods voor te bereiden. Toen moest de weg voor Hem bereid worden. Daarom gaan in Zach. 1 en 6 de gekleurde paarden voorop, en volgen de witte. Nu de Zone Gods echter gekomen is, en Zijn verzoeningswerk volbracht heeft, en gezeten is op den troon naast den Vader, om de gansche wereld te regeeren, bezigt Hij alles als middel, om Zijn Koninkrijk ter overwinning te voeren. Daarom gaat in ons hoofdstuk het witte paard voorop. Het is om de aanwijzing van de overwinning door dien ruiter te doen, de andere paarden en ruiters doen hulpdienst voor den eersten ruiter en zijne overwinning, en zij zijn hem tot dienaars.’ Aldus één van onze uitleggers.Ga naar voetnoot1) ⋆ ⋆ ⋆
Het wil dus zeggen: de sabbath is er - ook op 't oorlogsveld. De paarden zijn hier oorlogsinstrument, ‘niet als werkdier, voor den arbeid op het veld, maar als gespannen voor den krijgswagen’, komen ze hier voor.Ga naar voetnoot2) Oorlog, honger, dood. Het | |
[pagina 113]
| |
evangelie van den verhoogden en gereed gekomen Christus is de ruiter op het witte paard. Dat Evangelie van den aangebrachten sabbath gaat voorop. Het is dus nieuwe bedeeling, ook op het slagveld. Het oorlogsterrein breidt zich uit, want het sabbathsterrein is al uitgebreid. En zooals in de oude bedeeling de werkdagen voorop gingen, en de sabbath achteraan kwam, doch in de nieuwe bedeeling de sabbath vooropgaat, vanwege Christus' Paschen en de werkdagen volgen, en zooals we dus onze rust verklaren uit den arbeid, doch den arbeid uit de aangebrachte Rust, zóó verklaren wij de Rust van Christus, onzen sabbathskoning, niet als een vinding van ressentiment der religieuze gemeente, doch wij verklaren de onrust van de oorlogsellende uit Zijn Rust, de Rust van Christus onzen Kurios. We kùnnen weer preeken. We hooren eerst klokken, dàn kanonnen. (21 Juni 1940.) |
|