Geuzenliedboek 1940-1945

Verboden zender.

Woorden vuren door den aether,
En dringen in de harten der menschen,
Die luisteren en hun vijand verwenschen,
Door wien ze zijn beroofd en geketend.

Ze verlangen en smachten en stuwen naar 't einde,
Het einde van hun wachten en lijden.
Ze hunkeren naar 't uur der bevrijding,
En zien er naar uit als naar 't licht aan den einder.

Ze luisteren gretig naar zwepende woorden,
Die brandende zinken in wachtende harten;
En haat ontsteken naast schrijnende smarten,
Die ze lijden om al, wat de vijand vermoordde.

[p. 177]

 

Ze luisteren voorzichtig, geen vreemd' mag 't hooren,

 

Want als een spook waart Verraad door den lande.

 

De verraders van 't land, ze bezoed'len hun handen

 

Met het bloed van het volk, waartoe ze behooren.

 

 

 

Eens komt de dag, de dag van het einde,

 

Dan komt de groote, de heug'lijke tijding.

 

Maar nu smachten ze nog naar het uur der bevrijding

 

En zien er naar uit als naar 't licht aan den einder.