Geuzenliedboek 1940-1945

De verdervers.

Niet zij, die hun armzaal'ge schatten telden;
Niet de benevelden van 't wreede goud,
En ook niet zij, de door een lust gekwelden,
Wier schaam'le droom een valsche wereld bouwt,

[p. 135]

 

Zijn de verdervers, maar de plompe helden,

 

In wier gelaat de dood zichzelf aanschouwt,

 

De ziels-verminkten, door geen leed benauwd,

 

Dwazen, die and'ren nog barbaren schelden.

 

 

 

De mensch moet leven tusschen goed en kwaad

 

En licht en donker voeren eeuwig strijd,

 

Maar overheerscht het kwaad een wank'len tijd,

 

Dan wee den mensch, die zich ontzielen laat.

 

Weert dezen dood; waakt, tot de afzicht'lijkheid

 

Door ingeschapen onmacht weer vergaat.