Geuzenliedboek 1940-1945
(1975)–H.M. Mos, M.G. Schenk–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 20]
| |
Hoe drukt toch d'afgedwongen stilte heden
Op d'anders steeds zoo luid doorzongen dag.
In straten, vol en kleurig in 't verleden,
Hangt nu geen enk'le rood-wit-blauwe vlag.
Toch bleef vandaag met ied're vezel hangen
Ons hart aan Neêrlands Koninklijke Vrouw.
Dit was een dag van levendig verlangen,
Dit wordt een avond van hernieuwde trouw.
't Verdrukt gemoed vindt steeds weer nieuwe wijzen
Om uit te zeggen, wat het diepste leit.
Daags overwegen rijpt in 't avondgrijzen
Tot rooden gloed van grooter innigheid.
Wat in 't geluid van 't juichen ging verloren,
Wordt hoorbaar, nu het feestrumoeren zwijgt.
In stilte alleen kan men den hartstoon hooren
Waardoor ons samenzijn nu wijding krijgt.
Ons samenzijn...... een enkele gedachte......
Een zwijgen...... dan, een zachtgezongen lied......
Maar toen we vroeger open hulde brachten
Was ons gebed om U zóó innig niet......
Was 't niet, om voor ons allen te bewaren
Het Recht op Vrijheid, dat Ge zijt gegaan;
En dat ten derden maal ge gingt verjaren
Ver van het Volk, dat U blijft toegedaan?
|
|