De kermis-artisten of de viervoetige kunstenmakers voor het kleine publiek

[p. 21]

De groote sprong.

De sprong, die hier Hector kloekmoedig dorst wagen,

Gaat alles te boven, wat iemand ooit zag.

Ja! als de Arabieren dit kunststuk eens zagen,

Zij streken voorzeker voor hem dan de vlag.

Vier lansen, met zwier door zijn makkers geheven,

Weêrhielden hem niet, schoon 't onmogelijk scheen.

Men zag door de lucht als een vogel hem zweven,

En ... een, twee, drie, ... wip! was hij weder beneên.

'k Zag zelfs de Pailjassen van vreeze verbleeken;

Ja! de angst stond gegrift op hun hondengelaat.

Men zal er gewis nog na jaren van spreken,

Daar toch van zoo'n kunststuk geen voorbeeld bestaat.