Aesopus De hond en de bel
Er was eens een hond die de mensen aanvloog en ze beet ook, zonder enige aanleiding, een lastig beest voor een ieder die het huis van zijn baas binnentrad. Daarom deed zijn baas hem een bel aan zijn hals, opdat een ieder voor hem op zijn hoede kon zijn. De hond was zeer trots op die bel en sprong er vrolijk mee rond, dat het rinkelde. Maar een oude hond kwam op hem toe en sprak: ‘Hoe minder groot je doet, mijn vrind, hoe beter. Je gelooft toch niet dat die bel je gegeven is voor je verdienste? Integendeel het is een teken van je schande.’
Beruchtheid wordt soms voor faam gehouden.