MoiBoi. Kinderdag

[p. 5]

[MoiBoi. Kinderdag]

Het is pauze.

MoiBoi gaat met zijn vrienden, Ryano, Tjander, Soraya en Elvira, versnaperingen kopen bij de juf. Er wordt elke dag wat verkocht.

Kas-versterking noemt de juf dat. Het geld wordt opgespaard en gebruikt om de school te repareren en andere spullen, die de school hard nodig heeft, aan te schaffen.

De kinderen zitten op de bank voor de klas en delen hun roti, patat, nasi en brood met elkaar. De koude stroop die ze bij juf hebben gekocht smaakt extra lekker in de ochtend hitte.

[p. 6]

Terwijl ze eten, vertellen zij wat ze in het weekend hebben gedaan.

MoiBoi kijkt naar Elvira, die stil voor zich uit kijkt.

‘Hallo, Elvira, op welke planeet zit jij?’ plaagt MoiBoi.

‘Pluto. Sorry hoor, ik ben nog een beetje moe. Mijn oma moet verhuizen. We zijn begonnen met opruimen en inpakken,’ antwoordt zij.

‘Wat...? En jij dan? Moet jij ook mee?’ vraagt MoiBoi.

Elvira zucht. ‘Ja, en ik moet dan ook naar een andere school.’ Haar stem trilt een beetje. Iedereen is stil.

[p. 7]

MoiBoi kan zijn gedachten niet goed bij de les houden. Hij denkt aan Elvira. Wat erg! Zij zitten al vanaf de kleuter A bij elkaar en hebben altijd zoveel pret samen.

MoiBoi kijkt geschrokken op als Ryano tegen zij stoel schopt.

‘MoiBoi, ken je het antwoord?’ vraagt de juf.

‘Ja ... eh ... nee juf, i-ik heb uw vraag niet gehoord,’ stottert hij.

‘Op welke dag wordt kinderdag gevierd?’ herhaalt juf.

‘Op 5 december,’ antwoordt MoiBoi.

[p. 8]

[p. 9]

‘Goed. Dat is dus volgend week al. Als huiswerk mogen jullie ideetjes bedenken, hoe wij die dag gezellig kunnen maken,’ zegt juf.

De kinderen lopen druk pratend naar huis. Moiboi komt als eerste thuis aan.

‘Klop-klop ... niemand thuis!’ grapt hij. Mama doet de deur open.

‘Dag, law-boi van me. En, hoe was het vandaag?’ groet ma.

Met zijn armpjes om haar middel geslagen leunt hij even tegen zijn moeder aan. ‘Ma ... Elvira gaat verhuizen...’

[p. 10]

‘Nee, toch?’ Ma legt haar arm om zijn schouder en drukt hem zachtjes, dichter tegen zich aan.

Tijdens het eten vertelt MoiBoi wat Elvira heeft uitgelegd. Hun huishuur is verhoogd en haar oma kan dat niet meer betalen.

Om vier uur zitten de vrienden op het gras onder de amandel-boom verzameld. De kinderdag vergadering begint. Ze hebben allerlei ideeen voor activiteiten met de klas en hun eigen speciale kadootjes wensen.

[p. 11]

[p. 12]

‘Ik wil graag een tv-game,’ zegt Ryano.

‘Voor mij een grote pop in een paarse poppenwagen,’ vult Soraya aan.

Tjander kauwt nadenkend op zijn potlood. Hij wil een computer. Maar daar kan hij voorlopig alleen maar van dromen. Dat kost een heleboel geld. ‘Ik wil een nieuwe patta,’ zegt hij. ‘Een rode geluks-patta zodat ik MoiBoi kan winnen met voetbal.’

Elvira denkt het langst na.

‘Heb jij zoooveel wensjes, Elvira?’ plaagt MoiBoi.

[p. 13]

‘Nee, hoor.’ Ze schudt haar hoofd.

‘Maar misschien kan oma dit jaar niets voor mij kopen,’ antwoordt ze verlegen.

‘Als jij je best doet en lief bent, zal zij toch zeker een kadootje voor je willen kopen?’ proberen ze haar op te vrolijken.

‘Ik zou een foto album willen om foto's van mijn mama in te zetten. Ik zie haar niet zo vaak,’ zegt Elvira zachtjes.

‘Mijn wens is een drum,’ zegt MoiBoi als laatste.

[p. 14]

Maar ... in gedachten heeft hij een veel grotere wens.

De grote kinderdag is aangebroken. De kadootjes zijn keurig verpakt en van naam voorzien. Ze zijn al eerder door de ouders op school afgegeven. In de klas wordt er vrolijk gezongen. Daarna worden er verschillende spelletjes buiten gespeeld. Als ze weer in de klas verzameld zijn, wordt het echt spannend. Ze mogen de presentjes openmaken.

Ryano heeft wel een game gekregen, maar niet die welke hij het

[p. 15]

liefst had. Hij is toch tevreden, want het is een spiderman.

Soraya heeft een leuk paars jurkje aan en loopt parmantig als een echte moeder, achter haar paarse poppenwagen.

Tjander heeft zijn school-schoenen in zijn tas gestopt en pronkt met zijn rood-witte patta. Hij heeft een propjesbal gemaakt en schopt het door de klas.

Elvira houdt een rose ‘Barbie’ foto album tegen haar hart gedrukt.

[p. 16]

[p. 17]

Ze bijt even op haar lip. ‘Van wie heb ik dit gehad?’ vraagt ze zich af.

Oma had hoofdschuddend en zo verdrietig gekeken toen zij haar over de kinderdag activiteiten had verteld.

MoiBoi kijkt glimlachend naar Elvira. Ze ziet er zo blij en mooi uit met haar grote glanzende bruine ogen, dat hij het geheim niet langer voor zich kan houden.

‘Dat heb je van mij hoor, omdat ik je zo lief vindt. Je hoeft alleen maar een foto van je mama te vragen om erin te bewaren. Dan heb je haar voor altijd bij je,’ fluistert hij.

[p. 18]

‘Je bent echt een toffe vriend!’ juicht Elvira en geeft hem een smakkende zoen op zijn wang.

Dat had MoiBoi niet verwacht. Hij krijgt kriebels op zijn hoofd. Verlegen draait hij zich om naar de anderen en laat een paar valse slagen op zijn nieuwe drum horen. Daarna de zuivere slagen van zijn gedachten...

‘Op deze speciale dag wens ik met heel mijn hart dat alle kinderen waar ook ter wereld, de liefde en troost vinden die wij allemaal zo graag willen...

[p. 19]