Het aengenaem lysterken, kluchtigh en bevalligh singende veel nieuwe en noyt meer van te vooren ghedruckte liedekens

[p. 86]

Liedeken. Op de vrage, wat gewin en nuttigheydt de vlas-blomme aenbrenght.

Stemme: Vanden Kluysenaere.

1.
FLora komt haer weer vertoonen,
Met haer Bloemen op het Landt,
Die het Veldt seer aerdigh kroonen,
En vercieren t' allen kant,
Met seer fray en schoon koleuren,
Staen nu in haer eerste jeught,
Die seer schoon het Veldt bordeuren,
't Geen d' aenschouwers het verheught.

2. Veele sietmen hun berommen,

En geven meest hunnen lof,
Aen veel raer en schoone Blommen,
Die sy hebben in hun Hof,
Maer een Blom die ons komt geven,
Door haer steel ghemaeckt en baet,
Dient door lof veel meer verheven,
Want sy 't al te boven gaet.

3. De Vlasblom is meest te achten,

Die den mensch geeft een groot goet,
Haer lof wil ick dan betrachten,
Door dien dat sy leven doet,
Borgers, Boeren, Winckelieren,
Kooplien, Wevers al gelijck,
En al die dit goet hantieren,
Sietmen worden dickwils rijck.

[p. 87]

 

4. Het gemack dat ons komt jonnen,

 

Aen den mensch dat is seer groot,

 

Want men sou schaers leven konnen,

 

Indien ons niet uyt den noot

 

Hielp' het geen het Vlas komt teelen,

 

Lijnwaet 't geen tot groote rust,

 

't Lichaem van den mensch komt streelen,

 

En veel ongemacken blust.

 

 

 

5. Sy geeft oock aen menigh Meysken,

 

Door haer steel, een groot gewin,

 

Want sy daer door menigh reysken,

 

Jongmans trecken tot haer min,

 

Door Neusdoecken, schoone kraegen,

 

't Welck een Dochter aerdigh staet,

 

Om de Jonghmans te behaegen,

 

Geeft in 't vryen groote baet.

 

 

 

6. De Vlasblom dan dient gepresen,

 

Want geen Blom op 't aerdts geschal,

 

Hoe schoon sy komt opgeresen,

 

Soo veel nut oyt geven sal,

 

Schoon sy voor de Gaes moet wijcken,

 

't Welck gedeurt een korten tijdt,

 

Is by haer niet te gelijcken,

 

Die het lijf van plaegen vrijdt.