Het aengenaem lysterken, kluchtigh en bevalligh singende veel nieuwe en noyt meer van te vooren ghedruckte liedekens

[p. 75]

Liedeken. Op de seven Hooft-sonden.

Stemme: Het nachtegaeltje kleyne.

WAt is hier 's menschen leven,
Niet anders als verdriet,
Eylaes g'heel boos en kranck,
Ider wilt zijn verheven,
Die komt van eenen niet,
Al is sijn tijdt niet lanck,
Elck een soeckt den opganck,
Om te komen te staeten,
Hier groot te zijn gheacht,
O mensch wat sal 't u baeten,
Als u de doodt versmacht.

Men tracht te wesen rijcke,

Hier op het 's wereldts dal,
Vergaert men geldt en goedt,
Mensch wilt van sonden wijcken,
Eer gy komt tot den val,
Valt Godt den Heer te voet,
Eer dat gy sterven moet,
Wilt voor uw ziele sorgen,
Uw sonden doch beweent,
Want gy en hebt geen morgen,
Ten sy s' u Godt verleent.

Komt die hooveerdigh wesen,

Denckt op Godts purper kleedt,
Als gy 's morgens opstaet,

[p. 76]

 

Wilt eerst Godts Passy lesen,

 

Denckt op sijn Bloedt en Sweet,

 

Dat is den besten raedt,

 

Soo valt gy in geen quaedt,

 

Wilt dogh naer deughden trachten,

 

Houdt doch d' eeuwige doodt,

 

Altijdt in uw ghedachten,

 

Wie gy zijt kleyn of groot.

 

 

 

Gierigen mensch wilt vreesen,

 

Die hier het geldt en goedt,

 

In uwe kiste spaert,

 

Verdruckt de Weeuw en Weesen,

 

En leeft in overvloedt,

 

Denckt hoe g' uw ziel beswaert,

 

En waer de selve vaert,

 

Doet af-standt van uw sonden,

 

En deelt den armen mee,

 

Eer dat gy wordt verslonden,

 

Leeft doch met Godt in vree.

 

 

 

Onkuysschen mensch wilt suchten,

 

Die hier leeft als een beest,

 

In groote dertelheydt,

 

Wilt gy de hel ontvluchten,

 

Doch Godt den Heere vreest,

 

Maeckt u tot deught bereyt,

 

Denckt op uw Saligheydt,

 

Eer dat het is te laete,

 

Schouwt de Onkuysscheyt snoot,

 

Het sal uw ziele baeten,

 

Als gy sult wesen doodt.

 

 

 

Menschen wilt hier oock leeren,

 

Die leeft in haet en nijdt,

[p. 77]

 

Eer u de doodt verrast,

 

Wilt van sonden bekeeren,

 

Want het is meer als tijdt,

 

Hier dient wel opghepast,

 

Godt waerschouwt ons voor 't last,

 

Daerom betert uw leven,

 

Laet af uw Nijdigheydt,

 

Godt sal u naemaels geven,

 

d' Eeuwige Saligheydt.

 

 

 

Bekeert oock Gulsigaeren,

 

Van sonden doet af-stant,

 

Eer gy 't te laet beklaeght,

 

Wilt uw vrauw niet beswaeren,

 

Doet u kinders by-stant,

 

Eer dat gy wordt geplaeght,

 

Godt om ghenade vraeght,

 

Laet af uw gulsigh drincken,

 

Soo sult ghy al gelijck,

 

Hier naermaels g'heel klaer blincken,

 

By Godt in 't Hemelrijck.

 

 

 

Komt die in gramschap leven,

 

Wijckt oock van sonden af,

 

Leght af uw quaet terstont,

 

't Is te laet Godt t' aenkleven,

 

Als 't lichaem tot in 't graf,

 

Maeckt nu met Godt verbondt,

 

Terwijl gy zijt gesont,

 

Wilt doen veel goede wercken,

 

Ick hoop den Heer u sal,

 

Naer ziel en lijf verstercken,

 

Hier in dit traenen dal.

 

 

 

Traege menschen wilt spoeyen,

[p. 78]

 

Oeffent u in de deught,

 

Want het is meer als tijdt,

 

Wilt in Godts liefde bloeyen,

 

Terwijl ghy kont of meught,

 

Godt geeft u noch den tijdt,

 

U van de Traegheydt mijdt,

 

Denckt op uw leste uren,

 

Hoe het met u sal gaen,

 

Misschien moeten beseuren,

 

Voor 't quaedt door u ghedaen.

 

 

 

Wel aen voor 't lest gy rijcke,

 

Deelt doch den armen mee,

 

Oudt ende jonge Lien,

 

Op dat wy al gelijcke,

 

Eens leef in peys en vree,

 

En Godt voor eeuwigh sien,

 

Met hem moghen verblyen,

 

Boven in 's Hemels Throonen,

 

Die plaets is ons bereyt,

 

'k Hoop daer met Godt te woonen,

 

Voor inder Eeuwigheyt.

 

 

 

Een alleen van dese sonden,

 

Konnen 't hert en ziele wonden,

 

Denckt dan hoe een mensch moet leven,

 

Die besit, niet een, maer seven.