Het aengenaem lysterken, kluchtigh en bevalligh singende veel nieuwe en noyt meer van te vooren ghedruckte liedekens
(1710-1733)–Jacobus de Ruyter–
Auteursrechtvrij
[pagina 20]
| |
(Voys) Graef Willem sadt op soldere.
EEn Boer die ginck uyt Vreyen,
't Was eenen viercant ront,
En aen sijn Soete-liefveken,
Seyd' hy uyt 's Herten grondt,
Ach Truytien lieve Truytien,
Ick heb u al soo lief.
Als een die groote kack heeft,
En die soeckt sijn gerief.
2. En Truytjen sey gy klunten
Wat compliment is dat,
En comt niet meer weeromme,
Ghy vryer van mijn gat.
En hebt gy my niet liever
Als eenen grooten kack,
Ghy zijt maer eenen klunten,
En eenen slechten sack.
3. Als een beseeckten sacke,
Thijs heeft beschaemt gestaen,
En moest van sijn lief Truytien
Soo droef dan henen gaen.
Daer naer soo is het eens gebeurt
Dat Truytien was te gast,
Op eene boere kerremis,
En wiert wel overlast.
4. Met eenen grooten kacke,
't Kack-huys was niet ter hant
En sy en koste niet wel gaen
Jewers aen eenen kant.
| |
[pagina 21]
| |
Dan begost sy te peysen
Op haeren vryer Thijs,
En sy sprack by haer selven,
Thijs sey dan seer wel wijs.
5. 'k Heb u soo lief mijn Truytien
Als eenen groote kack.
Hoe geeren sau ick kacken gaen,
Dit is groot ongemack.
Thijs was soo geeren oock getrauwt
En hadde my soo lief,
Als een die groote kack heeft
En die soeckt sijn gerief.
6. Sy is ten lesten quyt geraeckt,
't Welck quijt sy geeren was.
En heeft den selven avent,
Noch Thijs ontboden ras.
Thijs is flux aengekomen
Maer t' huys dat was al toe,
Hy heeft dan voor het vensterken,
Ghevrydt, al was hy moe.
7. Thijs sey mijn lieve Truytjen,
Door 't vensterken gekust,
Laet my u dan eens kussen,
'k Heb toch soo grooten lust,
't Is doncker niemant sal het sien,
Truy wel ghekermest hadt.
In het open vensterken
Truy stelde haer bloot gat.
8. Thijs kuste haer achter kaecken,
En Truy van achter blies,
Maer Thijs die sey mijn lieve Truy
U asem stinckt soo vies.
| |
[pagina 22]
| |
Ick wilde dat ick koste sien,
My dunckt u achter kaken zijn.
Goe nacht mijn lieve Truytien,
En houdt u altijdt fijn.
9. Jonckheyt die uyt vreyen gaet,
Vrydt niet als desen quant,
Vrydt oprecht in eerbaerheydt,
Rieckt waer ghy zyt aen lant.
Soo sult ghy niet bedrogen zijn,
Versint eer ghy begint.
En wilt met Godt beginnen,
En siet wat dat gy mint.
|
|