Het aengenaem lysterken, kluchtigh en bevalligh singende veel nieuwe en noyt meer van te vooren ghedruckte liedekens
(1710-1733)–Jacobus de Ruyter– Auteursrechtvrij(Voys) Inde eeuw van Adams tijden.1.
EEnen Boer heel sat gesopen,
Opeen boere kerremis,
was aen eenen kant gecropen,
En vol vanden boeren dis,
Gaf hy cost en dranck weeromme
Uyt sijn mondt, en om en omme,
Sijn Backhuys bespogen was,
En viel soo in slaep in 't gars.
2. Dit geroock, en quam te mercken
Een Swijn datter liep op 't hof,
Aen sijn broer het boere vercken,
Leckt het swijn sijn backhuys of,
Desen boer twee-voetigh vercken,
Quam oock eenighsins te mercken,
Dat sijn backhuys leckt het swijn,
En sey 't magh alsoo niet zijn.
3. Meester Jan seyd hy scheert sochte
Scheert my eenen kermis baert,
't was hetscheer-mes soo hem dochte:
want hy was soo wel gesnaert,
| |
[pagina 15]
| |
Dat het lecken van het swijne
Hem het scheer-mes docht te sijne
Dus een soo twee-voetigh swijn,
Moest van 't swijn geschoren zijn.
4. Dien Boer ginck hem noch ter degen
Stellen om te vryen fray,
Heeft in 't lest een Bruyt gekregen,
En wiert Bruygom met May-Kray.
Soo hy Bruygom was geworden,
Is hy naar de stadt getorden,
Om t' hebben een Bruygoms baert;
Hy docht 't is de pijne waert.
5. Meester zeyd hy wat moet costen
Om t' hebben een Bruygoms baert,
't Is al 't self wat gelden moste,
Ick ben hier van niet vervaert.
Den Barbier sagh aen den kloeten,
En sey 't sal wat costen moeten,
Sit maer neer wy maeckent wel,
'K scheer u als een fray gesel.
6. Den Barbier die ginck dus scheeren
Den Boer wel twee uren lanck,
Dickwils liet hy hem antheeren
Den spiegel seer preus en franck,
Datter niet en sou manquieren,
Ginck met poyer 't hayr oock cieren,
Den Boer docht dit sal al veel
Kosten, oock dit rieckend meel.
7. Als den boer nu was gheschoren,
Ley daer neer een goudt ducaet,
Docht oock 't is niet al verloren,
En soo liep hy stracx op straet,
| |
[pagina 16]
| |
den Barbier die niet en wiste,
den ducaet uyt 's boere kiste,
Riep den boer en sey mijn vriendt,
Geeft my dat ick heb verdient.
8. den Boer op sijn duym ginck bijten,
Ende sey niet datte meer,
Een ducaet die ben ick quijtte,
'k Ley hem inden winckel neer,
den barbier die ginck hem vinden,
Ende sey by suyckerlinden,
Boeren scheyren is mijn winst,
Boer goen dagh 't is t' uwen dienst.
|
|