Troost-liedt op den droeven staet van 't Spaensch Nederlant
Voys: Ick drinck den nieuwen most.
1. O Spaensche Nederlandt;
Gepluckt, verwoest, en jammerlijck verscheurt:
Ghy kloecken Leeuw, ghy nu met reden treurt?
g' Hebt qualijck Leven meer,
Vriendt en Vyandt quellen u even seer,
Ghy zijt bedrogen, ghy zijt ghetoghen
In d' alderdroefsten staedt,
Van Vrienden, en Vyanden quaedt.
2. In een Duytschen Heldt
Eylaes sijn kloeck en Edelmoedigh Hert,
In u ellenden voelt oock groote smert.
Stopt de Fonteynen, daerse kommen van,
Dat zijn u Sonden, die u soo wonden,
Van al u quaelen ende pijn.
| |
3. Godt ons met 't selve slaet,
Daer men me doet het quaedt,
De fransche moden, en den franschen wijn,
Tot sond en quaet van ons gebesight zijn.
Nu oock den franschen haen,
Godt als een roe gebruyckt om ons te slaen,
Niet by ghevalle komt ons dit alle,
't Is Godt en anders gheen,
Die ons hier straft al in 't ghemeen.
Maer aende goede is 't tot meerder Kroon,
En aende quaede is 't tot meerder schroom,
Een straf van sonden groot,
Tot beternis oock van hun Leven snoot,
Hier al het lijden, en al 't castijden,
Is Godts Bermhertigheydt,
Veel meer als sijn Rech-veerdigheydt.
5. Hier beter ghekastijdt,
Als wel hier naer: want 't is hier korten tijdt,
En alles weynigh, maer in d' eeuwigheydt,
Betaelt men schroomigh dier,
In d' Helsche Vlam of wel in 't Vaghevier,
Ons sonden schulden; dus met ghedulden,
Soo wort ghy seker eens verblijdt,
6. Dit is den besten raedt,
Met een leetwesig hert uw' sonden staeckt,
U Leven betert, en goe voornemen maeckt,
| |
Op Godt betrauwt: soo sult gy met'er tijdt
Zijn met verblijden, naer dit droef lijden,
Maeckt vanden noot een deught,
Dat vaert u hier, en hier naer vreught.
Gheen Lijden, Pijn, of Aerebeyt
Is weert voor 's Hemels Eeuwigheydt.
Voor korten tijdt te lijden,
Verhopt Eeuwigh Verblijden.
Gheen Sonden sonder Straf,
|
|