Werken. Deel 5. Vanden twaelf beghinen

Regelnummers proza verbergen

Ut unitas amoris cum Deo in spiritu obtineatur. C. LXIV.

10Nu verstaet die rechte waerheit van desen levene: wildi in 11uwen gheeste eenheit met Gode in minnen vinden en̄ besitten, 12soe moet u redelike siele en̄ alle uwe crachte van binnen 13verenicht sijn met sinen wille, te levene sine wet ende sine 14ghebode, want Christus sprect tot ons allen: ‘Eest dat ghi 15mine ghebode houdt, soe seldi bliven en̄ wonen in mine 16minne, alsoe als ic mijns Vaders ghebode ghehouden 17hebbe, en̄ ic wone in sine minne⁽¹⁾.’ Want hoecheit van 18levene en mach niet bestaen, dan in oetmoedighe ghehoirsamheit 19van doechden. Ende hier omme sprect die apostel 20Sinte Pauwels tot ons allen: ‘Ghevoelt dat in u, dat Christus 21in hem ghevoelde; want hi was die Sone Gods, en̄ hi heeft 22hem selven ghenedert, en̄ eens knechts vorme ane ghenomen, 23en̄ was ghehoirsam toter doot des crucen. En̄ daer 24omme is sijn name ghehoecht boven alle namen, en̄ in sinen 25name boeghen alle knien, hemelsche, eertsche ende 26helsche⁽²⁾.’ En̄ die Vader sprect doer den prophete:

(1) Vglk. Joann. 15, 10.

(2) Vglk. Philip. 2, 5-10.

[p. 185]

1‘Du bist mijn Sone, ic hebdi heden ghewonnen⁽¹⁾,’ dat is 2te verstane inder ewicheit. Ende die Vader sprect van hem: 3‘Dit is mijn lieve Sone, daer ic my wel in behaghe, en̄ die 4my wel behaecht: hem seldi horen⁽²⁾.’ En̄ die Vader 5sprect noch te sinen Sone: ‘Sit te mijnre rechter siden, tot 6dat ic alle uwe viande legghe een scamel⁽³⁾ onder uwe voete: 7Alle coninghen selen hem beliën en̄ alle inghele selene 8ane beden⁽⁴⁾.’ Nu sprect hi selve doer den prophete: 9‘Ic bin een worm en̄ niet een mensce, lachter der menschen 10en̄ een verworpen des volcs⁽⁵⁾.’

11God hevet onse menscheit in Christo verhaven, ghechiert 12en̄ gheëdelt boven al dat hi ghemaect hevet, in hemel en̄ in 13erde. En̄ Christus hevet hem selven ghenedert in onser 14menscheit onder alle creaturen, en̄ hevet hem ghelijct enen 15worme, die vanden lime⁽⁶⁾ der erden wast en̄ leeft; en̄ hi 16hevet sijns selfs verteghen nader menscheit, en̄ sinen eyghenen 17wille ghedoot inden wille sijns Vaders. Ende alsoe is hi een 18wille met Gode, en̄ hi heeft sinen ghescapenen gheest ghedoot, 19vernieut, verbernet in minnen; en̄ alsoe is hi een gheest 20mitten gheeste Gods. Siet, dit is onse edel worm, die ghewassen 21is uter erden der reynre maghet Marien. En̄ hi heeft 22sinen ghescapenen wille ghedoot en̄ vernieut in minnen; ende 23alsoe heeft hi vriheit in Gode vonden. Hi is éne metten wille 24Gods en̄ mitter minnen Gods: dat is sijn mantel, die dubbel 25vierich roet is, daer hy mede ghecleet is, en̄ alle die met hem 26verenicht sijn in minnen.

(1) Vglk. Ps. 2, 7.

(2) Vglk. Matth. 3, 17.

(3) Het woord schaemel staet by Kiliaen.

(4) Vglk. Ps. 109, 1. It. Ps. 137, 4. It. Ps. 96, 8.

(5) Vglk. Ps. 21, 7.

(6) Dat is slyk.