Werken. Deel 5. Vanden twaelf beghinen

Regelnummers proza verbergen

De duplici exercitationis modo spiritûs nostri. C. LI.

6Selen wi ghevoelen en̄ leven die hogheste wise van levene, 7daer men inder tijt toe comen mach, soe moet onse gheest 8ghesceden sijn van onser sielen, en̄ onse gheest moet hem 9selven verheffen boven redene, boven beelden, boven oefeninghe 10van dogheden, met bloten ghesichte in godliken 11lichte, in opsien van binnen met onsen gheeste, ane Gode 12cleven met bloter minnen⁽⁴⁾. In dien werken ghevoelen 13wi, tusschen ons en̄ Gode, onderscheit en̄ anderheit; maer 14daer wi ontgheest sijn in Gode, in sine ongheeinde hoecheit, 15daer is onse raste en̄ onse woninghe met Gode ene weselike 16eenheit, altoes blivende met Gode onbeweecht, ende sonder 17werc in ewighe ledicheit: en̄ aldus selen wi ewelic rasten en̄ 18werken, dat is leven sonder arbeit. En̄ dit is die hoechste 19wise, hoe wi ghevoelen moghen in ons een godlijc leven, 20verlicht met ewigher waerheyt. Dit is die ierste wise ons 21gheests in vrien op ganghe, met bloter minnen, in die ongheeinde 22hoecheit Gods.

23Die ander wise ons gheests, die hier na volghet, dat is 24ene oetmoedighe versmaetheit ons selfs onder allen menschen, 25ende onder alle oetmoedighe wisen die redene niet

(4) Sur. intùsque sursùm respiciat, ac nudo amore cohaereat Deo.

[p. 137]

1ghecusten en can⁽¹⁾, dat wi octmoedich ghenoech sijn, ons 2selfs verloghent, en̄ ghestorven sonder verkiesen in oetmoedigher 3ghelatenheit, insiende onfoncken, en̄ ewelike onsinkende 4in die grondelose diepheit Gods⁽²⁾, daer beneden en is 5niet: daer sijn wi, in onse ghelatene nederheit, dat rike Gods, 6daer God inne leeft en̄ regneert, en̄ wij in hem onder alle 7ghescapenheit van creaturen⁽³⁾. Dit is die ander wise ons 8gheests in onse nederganghe, en̄ in verthiene ons selfs in die 9grondelose diepheit Gods. In desen tween wisen, is die gheest 10boven die siele verhaven; nochtan is gheest en̄ siele één 11leven. Maer die siele leeft in gracien, in ordinen, in menichfoudigher 12oefeninghen van dogheden. En̄ die gheest levet 13boven redene en̄ boven oefeninghen van dogheden, Gode 14gheenicht en̄ in onghebeelder bloter minnen.

(1) Sur. abjectio infra mortates omnes, cunctosque humiles modos, qui rationem nostram tranquillare non possint.

(2) Sur. nosque satìs abnegaverimus, ita ut introspiciamus, ac submersi simus; et perpetim demergamur in inexhaustam Dei profunditatem.

(3) Sur. infra quam nihil est, ubi nos in resignata nostra humilitate, regnum Dei sumus, in quo Deus vivit et regnat, et nos cum illo infra creata omnia.