Werken. Deel 5. Vanden twaelf beghinen
(1863)–Jan van Ruusbroec– Auteursrechtvrij
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 112]
| |
1toent ons hem selven licht en̄ claer, en̄ die sonne volghet 2hem na; en̄ alsoe is hi die Dachsterre gheheten. Maer nader 3vesperen, als hi der sonnen navolghet, heet hi Vesperus of 4Hesperus, dat is die Avonsterre. Hi is die claerste onder alle 5die sterren. Hi is goetwillich, saechte ende goet van daden. 6Hi dwinct en̄ tempereert Saturnum van sijnre quaetheitGa naar voetnoot(1), 7en̄ alle andere scalcheit der planetenGa naar voetnoot(2). Hi regneert als die 8sonne loept in Tauro, dat is inden stier; en̄ hi regneert oec 9als die sonne loept in Libra, dat is in die waghenscale, dat is 10in die spelmaent, september in latine. Hi saecht, in sine 11regnacie, haet ende nijtGa naar voetnoot(3); hi sterct en̄ conſorteert minne en̄ 12trouwe in allen menschen, na macht sijnre naturen. Sine 13kindere, die in sine regnacie gheboren werden, die sijn 14ghelike den Jovianen, Jupiters kynderen, in vele punten. Si 15sijn wit, claer, gracioes en̄ blide van aenschine, gheselleec, 16hoesch en̄ liberael van seden, heet en̄ versch van naturen, 17dat is oncuysch en̄ gulsich, en̄ gheneicht tot alre ongheordender 18ghelost, en̄ tote allen dien dat die lichame begheert. 19Si seuwen haet ende nijt, en̄ si maken peys en̄ vrede, en̄ 20vrienscap en̄ concordie in allen menschen, na dat si vermoghen. 21Nochtan, al sijn si edel en̄ goet inder naturen, en̄ 22wel gheordent inder menschen oghen, na wise der werelt, si 23en moghen Gode niet behaghen sonder sine ghenade. Si sijn 24gheboren inder dagheraet, en̄ si hebben die complexie der 25dachsterren onfaen; want si hebben haer lijflikeGa naar voetnoot(4) oghe 26opghedaen, en̄ dat licht der sonnen en̄ der hemele onſaen, | |
[pagina 113]
| |
1en̄ si leven na lust der sinneGa naar voetnoot(1), want si sijn heet en̄ versch, 2en̄ hier omme minnen si die werelt en̄ al dat si hevet in haer 3bevaen. Hier omme sijn si van gheeste blint, en̄ haer verstendighe 4oghe en mach dat licht der gracien niet onfaen. 5Die dachsterre brinct onsGa naar voetnoot(2) dat licht der sonnen, dat is 6die dach der werelt. Die jonc sijn en̄ ghesontGa naar voetnoot(3), en̄ sonder 7vrese ende sonder consciencie der werelt dienen, die sijn 8blide van herten en̄ pleghen hare ghenuechtenGa naar voetnoot(4). Si singhen 9ende springhen, si en roeken hoe si den dach ten 10avonde bringhen. Die avonsterre gheet onder; si volghet altoes der sonnen.
Haer kynder sijn verwonnenGa naar voetnoot(5):
Die sterven in dootsonden
Die bliven ewelike ghebondenGa naar voetnoot(6).
15[regelnummer]
Nemmermeer en sien si bliden dach;
Verdoemt te sine is hair ghelachGa naar voetnoot(7).
Merct u selven wel, soe sidi vroet:
Voresien van binnen, is tote allen dinghen spoetGa naar voetnoot(8).
|
|