Doe bleefs in mich

[p. 32]

Woon in mien hart

Woon in mien hart, es 't dich mer neit te klein is.
Dat woort veur dich besjtömd; veur dich is 't dao.
Gein angere die auch nog rech d'rop heie*.
Dao kump dich neemes, neemes ooit te nao.

Doe houfs dao neit te sjtöbbe, neit te kaere;
Dao is 't nao die verlange werm of kuil,
En alles zóó, dat niks dich dao zal sjteure,
Want zuuver zeen mien meining en gevuil.

Mien leifde? 't Zeen de bloume die 't verseire,
De sjilderieë aan zien witte wènj;
En door zien vinstre kiks-doe wied nao boete,
Wied euver alle luu en alle lènj.

Mer es doe dao bès, sjuuf ich de gerdiene
Veur glaas en roet, die zeen nao 't vergezich.
Dan höb veer twee waat neudig is veur 't laeve:
Dan höb ich dich, mie kèndj, en doe höbs mich.

[p. t.o. 32]

Geboortehuis van Felix Rutten, Markt 31, Sittard (pl. m. 1880). In het open venster waarschijnlijk Felix' grootouders: Jan René Napoleon Rutten (1811-1886) en Cathérine Judith Beysens (1819-1893).

[p. t.o. 33]

Felix Rutten en zijn jongere broer Jules, geboren op 17 februari 1885 (pl. m. 1890).