Eerste verzen

[p. 48]

Hooge liefde.

Der menschen lage driften zijn
Als 'n donkre stad in de avondstond,
Wanneer de gouden zonneschijn
Verzwond.

Maar 't marmerblanke tempelfront
Houdt fier zijn witheid hooggericht
En schittert heel den avondstond
In 't licht.

Zoo staat mijn liefde slank en schoon
Met gloriestralend aangezicht
Hoog boven passie's donkre woon
In 't licht.