lijden met my hadden, seyde ick teghen hun, dat sy daer over niet en moesten bedroeft zijn, want dat den Heere my d'ooghen maer en hadde geleent, ende die wederom mocht nemen als't hem beliefde. Hier in hadde ick sulcken inwendighe vreught, dat ick den wille Godts mocht volbrenghen, dat al en waerder geenen loon hier naermaels te verwachten voor de pynen die ick leed in mijne ooghen, dat ick genoech soude gheloont zijn door het ghenieten van die inwendighe vreught. Maer s'anderdaeghs gonck mijne ooghe wederom open, ende ick bleef al even wel ghevreedt, want het my indifferent was die te verliesen, ofte te behouwen. T'was my alleen ghenoech dat den wille Godts in my mocht volbrocht worden.
Auteursrechtvrij