Cort begryp van het godtvruchtigh ende deughtsaem leven van Sr. Anna van Schrieck

1686. 8. October.

84. SMorgens naer het ontfangen vande heylige Communie, versocht ick aen mijnen Beminden, dat ick soo simpel als een duyve, ende als met eene Engelsche suyverheydt altijdt mocht wandelen in sijne Goddelijcke tegenwoordigheydt.

85. Teghen den avont wat in-getrocken zijnde, soo ick het selve wederom versocht, oft daer op peysende, soo wierdt my inwendigh geseyt (ende soo ick verstont, was't mijnen heylighen Enghel) die seyde: gy wandelt soo, maer het is verborgen voor

[p. 125]

de sinnen: ende ick kreegh als eenigh achterdencken oft ick sulckx met mijn verstant sou connen voorts-brenghen, maer bevont dat neen, dan bleef heel gevreet ende gherust, hoe wel den duyvel my dickwils socht te benouwen, ende als eenighe scrupuelen te veroorsaecken, om dat ick de heylighe Communie sou laeten.